Αφού πράγματι κάποιος κοπιάσει πολύ ψάχνοντας το 60 σελίδων σχέδιο νόμου που κατέθεσε το Υπουργείο Εσωτερικών με τον τίτλο «Αναδιοργάνωση της δημοτικής αστυνομίας και ρυθμίσεις λοιπών θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών», θα ανακαλύψει μια (!!) μόλις παράγραφο υποτιθέμενης διευθέτησης της «χρόνιας εκκρεμότητας» -με τα δικά τους λόγια- των παιδιών των μεταναστών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα.
Την παραπέμπουμε αυτούσια:
«Τέκνα υπηκόων τρίτων χωρών, τα οποία γεννήθηκαν και διαμένουν στην Ελλάδα και των οποίων οι γονείς εξακολουθούν να διαμένουν νόμιμα στη Χώρα, μετά τη συμπλήρωση του 18ου έτους της ηλικίας τους και εφόσον έχουν διανύσει την πρωτοβάθμια και γυμνασιακή εκπαίδευση, αποκτούν, με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Περιφέρειας, την ιδιότητα του επί μακρόν διαμένοντος, κατά παρέκκλιση της διαδικασίας, των προϋποθέσεων και των κριτηρίων των άρθρων 67 και 68 του ν. 3386/2005 (ΦΕΚ 212 Α΄) όπως, ισχύει, καθώς και του π.δ. 150/2006 (ΦΕΚ 160 Α΄). Με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών καθορίζονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια».
Με περισσό θράσος μάλιστα στην αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου γράφουν : «Οι συνέπειες της ρύθμισης αυτής συμβάλλουν στην τακτοποίηση μιας χρόνιας εκκρεμότητας και προωθούν την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής». Τίποτα από τα δύο όμως δεν συμβαίνει.
Ας τα πάρουμε όμως με την σειρά:
1) Η ρύθμιση αυτή είναι «τσιγγούνικη».
a. τα παιδιά που γεννήθηκαν εδώ και συμπληρώνουν το 18ο έτος της ηλικίας, αλλά οι γονείς τους είτε δεν ζούν πια εδώ, είτε εξέπεσαν της νομιμότητας, είτε δεν υπάρχουν, γιατί εξαιρούνται από την διάταξη;
b. τα παιδιά που γεννήθηκαν εδώ, αλλά αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν είτε την πρωτοβάθμια είτε την γυμνασιακή εκπαίδευση –στις περισσότερες των περιπτώσεων γιατί έπρεπε να εργαστούν για να στηρίξουν την οικογένεια- γιατί εξαιρούνται;
c. Τα παιδιά που απλώς απέτυχαν σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα, που μόνο προσαρμοσμένο στις ανάγκες της πολυπολιτισμικής κοινωνίας μας δεν είναι, γιατί εξαιρούνται;
d. Τα παιδιά που δεν γεννήθηκαν αλλά ήρθαν εδώ σε πολύ μικρή ηλικία με τους μετανάστες γονείς τους γιατί εξαιρούνται;
2) Η ρύθμιση αυτή είναι υποκριτική και απαράδεκτη. Γιατί στην πραγματικότητα σε παιδιά που γεννήθηκαν εδώ, εκπαιδεύτηκαν εδώ, ίσως τα ελληνικά να είναι η μόνη γλώσσα που μιλούν, ίσως την πατρίδα των γονιών τους να μην την γνώρισαν ποτέ, αποδίδουν το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος μετανάστη που αντιστοιχεί μόλις σε 5ετή άδεια παραμονής! Μόνο που αυτά τα παιδιά δεν είναι καν μετανάστες! Δεν έφυγαν από πουθενά για να πάνε κάπου αλλού! Απλώς γεννήθηκαν εδώ! Παρόλα αυτά η νομοθετική ρύθμιση της κυβέρνησης τα αντιμετωπίζει ως «περαστικά»! Τι παραλογισμός αλήθεια να θεωρούνται «περαστικά» 200.000 παιδιά που είναι ήδη από τα πράγματα σε πολύ μεγάλο βαθμό ενσωματωμένα στην ελληνική κοινωνία! Όχι γιατί κάποιος κεντρικός πολιτικός σχεδιασμός τους άνοιξε το δρόμο, αλλά γιατί τον βρήκαν μόνα τους!
Απέναντι σ’ αυτή τη νομοθετική ρύθμιση ζητάμε το αυτονόητο: ίσες ευκαιρίες και δικαιώματα για όλα τα παιδιά που γεννιούνται ή μεγαλώνουν στην Ελλάδα.
Απαιτούμε:
· Παροχή της ελληνικής υπηκοότητας στα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν εδώ. Αλλαγή συνολικά του νόμου για την υπηκοότητα (ενσωμάτωση του δικαίου του τόπου γέννησης, το οποίο εφαρμόζουν μεγάλος αριθμός χωρών της Ε.Ε.).
· Άδεια παραμονής μακράς διάρκειας για όλα τα παιδιά που αν και δεν γεννήθηκαν εδώ, μεγαλώνουν και μορφώνονται εδώ.
· Προσαρμογή της ελληνικής εκπαίδευσης και στις ανάγκες των παιδιών των μεταναστών (επέκταση του πολυπολιτισμικού προτύπου, διδασκαλία της γλώσσας της χώρας καταγωγής, ένταξη στο πρόγραμμα σπουδών του μαθήματος της ιστορίας της μετανάστευσης κ.λ.π.).
Καλούμε Δημοτικά συμβούλια, συνδικάτα, κοινωνικές οργανώσεις, αριστερά κόμματα, να στηρίξουν ανοικτά και δημόσια τα παραπάνω αιτήματα. Να ακολουθήσουν το παράδειγμα δημοτικών και νομαρχιακών συμβουλίων όπως στη Βέροια, στη Νέα Ιωνία Βόλου, στις Συκιές Θεσσαλονίκης κ.λ.π., συνδικαλιστικών οργανώσεων όπως η ΓΣΕΕ κ.λ.π.
Την παραπέμπουμε αυτούσια:
«Τέκνα υπηκόων τρίτων χωρών, τα οποία γεννήθηκαν και διαμένουν στην Ελλάδα και των οποίων οι γονείς εξακολουθούν να διαμένουν νόμιμα στη Χώρα, μετά τη συμπλήρωση του 18ου έτους της ηλικίας τους και εφόσον έχουν διανύσει την πρωτοβάθμια και γυμνασιακή εκπαίδευση, αποκτούν, με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Περιφέρειας, την ιδιότητα του επί μακρόν διαμένοντος, κατά παρέκκλιση της διαδικασίας, των προϋποθέσεων και των κριτηρίων των άρθρων 67 και 68 του ν. 3386/2005 (ΦΕΚ 212 Α΄) όπως, ισχύει, καθώς και του π.δ. 150/2006 (ΦΕΚ 160 Α΄). Με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών καθορίζονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια».
Με περισσό θράσος μάλιστα στην αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου γράφουν : «Οι συνέπειες της ρύθμισης αυτής συμβάλλουν στην τακτοποίηση μιας χρόνιας εκκρεμότητας και προωθούν την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής». Τίποτα από τα δύο όμως δεν συμβαίνει.
Ας τα πάρουμε όμως με την σειρά:
1) Η ρύθμιση αυτή είναι «τσιγγούνικη».
a. τα παιδιά που γεννήθηκαν εδώ και συμπληρώνουν το 18ο έτος της ηλικίας, αλλά οι γονείς τους είτε δεν ζούν πια εδώ, είτε εξέπεσαν της νομιμότητας, είτε δεν υπάρχουν, γιατί εξαιρούνται από την διάταξη;
b. τα παιδιά που γεννήθηκαν εδώ, αλλά αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν είτε την πρωτοβάθμια είτε την γυμνασιακή εκπαίδευση –στις περισσότερες των περιπτώσεων γιατί έπρεπε να εργαστούν για να στηρίξουν την οικογένεια- γιατί εξαιρούνται;
c. Τα παιδιά που απλώς απέτυχαν σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα, που μόνο προσαρμοσμένο στις ανάγκες της πολυπολιτισμικής κοινωνίας μας δεν είναι, γιατί εξαιρούνται;
d. Τα παιδιά που δεν γεννήθηκαν αλλά ήρθαν εδώ σε πολύ μικρή ηλικία με τους μετανάστες γονείς τους γιατί εξαιρούνται;
2) Η ρύθμιση αυτή είναι υποκριτική και απαράδεκτη. Γιατί στην πραγματικότητα σε παιδιά που γεννήθηκαν εδώ, εκπαιδεύτηκαν εδώ, ίσως τα ελληνικά να είναι η μόνη γλώσσα που μιλούν, ίσως την πατρίδα των γονιών τους να μην την γνώρισαν ποτέ, αποδίδουν το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος μετανάστη που αντιστοιχεί μόλις σε 5ετή άδεια παραμονής! Μόνο που αυτά τα παιδιά δεν είναι καν μετανάστες! Δεν έφυγαν από πουθενά για να πάνε κάπου αλλού! Απλώς γεννήθηκαν εδώ! Παρόλα αυτά η νομοθετική ρύθμιση της κυβέρνησης τα αντιμετωπίζει ως «περαστικά»! Τι παραλογισμός αλήθεια να θεωρούνται «περαστικά» 200.000 παιδιά που είναι ήδη από τα πράγματα σε πολύ μεγάλο βαθμό ενσωματωμένα στην ελληνική κοινωνία! Όχι γιατί κάποιος κεντρικός πολιτικός σχεδιασμός τους άνοιξε το δρόμο, αλλά γιατί τον βρήκαν μόνα τους!
Απέναντι σ’ αυτή τη νομοθετική ρύθμιση ζητάμε το αυτονόητο: ίσες ευκαιρίες και δικαιώματα για όλα τα παιδιά που γεννιούνται ή μεγαλώνουν στην Ελλάδα.
Απαιτούμε:
· Παροχή της ελληνικής υπηκοότητας στα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν εδώ. Αλλαγή συνολικά του νόμου για την υπηκοότητα (ενσωμάτωση του δικαίου του τόπου γέννησης, το οποίο εφαρμόζουν μεγάλος αριθμός χωρών της Ε.Ε.).
· Άδεια παραμονής μακράς διάρκειας για όλα τα παιδιά που αν και δεν γεννήθηκαν εδώ, μεγαλώνουν και μορφώνονται εδώ.
· Προσαρμογή της ελληνικής εκπαίδευσης και στις ανάγκες των παιδιών των μεταναστών (επέκταση του πολυπολιτισμικού προτύπου, διδασκαλία της γλώσσας της χώρας καταγωγής, ένταξη στο πρόγραμμα σπουδών του μαθήματος της ιστορίας της μετανάστευσης κ.λ.π.).
Καλούμε Δημοτικά συμβούλια, συνδικάτα, κοινωνικές οργανώσεις, αριστερά κόμματα, να στηρίξουν ανοικτά και δημόσια τα παραπάνω αιτήματα. Να ακολουθήσουν το παράδειγμα δημοτικών και νομαρχιακών συμβουλίων όπως στη Βέροια, στη Νέα Ιωνία Βόλου, στις Συκιές Θεσσαλονίκης κ.λ.π., συνδικαλιστικών οργανώσεων όπως η ΓΣΕΕ κ.λ.π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου