Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ YRE

Η κατάθεση του ν/σ της κυβέρνησης με τον τίτλο "Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην Ελλάδα», αποδίδει -πολύ ετεροχρονισμένα βέβαια- ένα μέρος των αυτονόητων δημοκρατικών δικαιωμάτων που στερούνταν αδικαιολόγητα χιλιάδες μετανάστες-ριες, αυτοί και τα παιδιά τους.
Σημειώνουμε τα εξής. Χρειάστηκε να καταλήξει σε σχιζοφρενικό αδιέξοδο η πολιτική των κυβερνήσεων (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ), σχεδόν 2 δεκαετίες τώρα, για τα παιδιά των μεταναστών, μέχρι το σημερινό ν/σ να προσαρμοστεί τελικά απλά στην ίδια την πραγματικότητα! Χρειάστηκε παιδιά να βρεθούν στα κρατητήρια και να κινδυνέψουν με απέλαση! Χρειάστηκε 5 αποφάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου (από το 1992 ως το 2006) για να υιοθετηθεί κάποιας μορφής δικαίωμα στην ψήφο, όταν αυτό εφαρμόζεται ήδη στα 14 από τα 27 κράτη-μέλη. Χρειάστηκε να καταγγελθούν αυτές οι πολιτικές ξανά και ξανά χρόνια τώρα. Και πάνω από όλα χρειάστηκε οι μετανάστες-ριες, το αντιρατσιστικό και το μαζικό κίνημα να παλέψουν ακούραστα για τα αυτονόητα από θέση αρχών!
Με βάση τις ίδιες αρχές προκύπτει η κριτική και οι προτάσεις μας.
Το γεγονός πως η κυβέρνηση δια του ν/σ υιοθετεί μέρος της ατζέντας του αντιρατσιστικού κινήματος, δεν μας στερεί έδαφος. Όχι, για όσο θα υπάρχουν άνθρωποι χωρίς χαρτιά! Όχι, για όσο η παροχή ασύλου θα παραμένει κάτω από 1%! Όχι, για όσο τα κέντρα κράτησης θα θυμίζουν "εξπρές του μεσονυκτίου". Όχι, για όσο οι μετανάστες-ριες θα γίνονται τα πρώτα θύματα της οικονομικής κρίσης.
Γιατί τελικά οι σημερινοί φίλοι των μεταναστών-ριών και των παιδιών τους, από την μια δίνουν δημοκρατικά δικαιώματα σε κάποιους, ενώ συνεχίζουν να τα στερούν σε πολλούς άλλους. Από την μια φορούν το "ευαίσθητο" προσωπείο, κι από την άλλη εφαρμόζουν ανάλγητες πολιτικές για το εισόδημα, τις εργασιακές σχέσεις, τους μισθούς, τις συντάξεις, τα δημόσια αγαθά, σε όλα αυτά δηλ. που πάντα είμασταν "συγκάτοικοι" έλληνες και μετανάστες. Και για όλα αυτά που θα πρέπει όπως πριν έτσι και πάντα να παλέψουμε από κοινού!

Για το ζήτημα της ιθαγένειας σε παιδιά μεταναστών
1. Δεν αποδεχόμαστε να εξοστρακίζονται από την ρύθμιση χιλιάδες παιδιά μεταναστών γεννημένων ή μεγαλωμένων στην Ελλάδα, επειδή οι γονείς τους δεν έχουν άδεια παραμονής με υπαιτιότητα των ακολουθούμενων μεταναστευτικών πολιτικών. Κι αυτό αφορά εξίσου τα παιδιά όσων δεν μπόρεσαν να ενταχθούν στις ρυθμίσεις του Ν.2910/2001 ή του Ν.3386/2005, αλλά και όσων μετά το 2005 δεν τους δόθηκε ποτέ καμιά δυνατότητα νομιμοποίησης (το ΙΜΕΠΟ τους υπολογίζει σε 250.000 περίπου). Αλλά αφορά και τα παιδιά όσων εξέπεσαν της νομιμότητας, εξαιτίας για παράδειγμα εργοδοτικής αυθαιρεσίας με ασφαλιστικές εισφορές κ.α (από δηλώσεις του υπ.εσ. Γ.Ραγκούση αυτοί είναι 140.000 άνθρωποι).
2. Πιστεύουμε πως η ολοκλήρωση έξι τουλάχιστον τάξεων σε ελληνικό σχολείο ως προϋπόθεση για την απόκτηση της ιθαγένειας από παιδιά μεταναστών που μεγάλωσαν από μια ηλικία και μετά εδώ, είναι πηγή αδικίας. Η ένταξη σε μια νέα και εντελώς διαφορετική σχολική πραγματικότητα προϋποθέτει εντατικότερη προσπάθεια και συμπύκνωση μεγαλύτερης γνώσης σε λιγότερο χρόνο. Με αυτή την έννοια θεωρούμε ότι οι τρείς τάξεις είναι αρκετές.

Για το δικαίωμα στην ψήφο
Σημειώνουμε πως σε σχέση με προηγούμενες δηλώσεις της κυβέρνησης για παροχή του δικαιώματος ψήφου μόνο σε όσους μετανάστες κατείχαν το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος (δηλ. 5ετή άδεια παραμονής, την οποία παρεπιπτόντως έχουν μόλις λίγο περισσότεροι από 100), το ν/σ επεκτείνει σε περισσότερες κατηγορίες (10ετείς άδειες, αόριστης διάρκειας, συζύγους ελλήνων, γονείς ανήλικων ελλήνων, πρόσφυγες, επικουρικό ή ανθρωπιστικό καθεστώς κ.λ.π.).
Η αλήθεια όμως είναι πως τα πολιτικά δικαιώματα των μεταναστών μπήκαν στην κλίνη του Προκρούστη. Κι εξηγούμαστε:
1) Το πνεύμα και το γράμμα των αντίστοιχων ευρωπαϊκών οδηγιών για το δικαίωμα στην ψήφο μή ευρωπαίων πολιτών αφορά στην συνολική νόμιμη παραμονή 5 ετών. Και καθόλου στον τύπο άδειας που κάποιος-α κατέχει! Με βάση το ν/σ προκύπτουν -κατά δήλωση Γ.Ραγκούση- 80-90.000 εν δυνάμει νέοι ψηφοφόροι από τις γραμμές των μεταναστών για τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010. Ενώ αν τηρούνταν ουσιαστικά οι ευρωπαϊκές οδηγίες, αυτός ο αριθμός θα ήταν πολλαπλάσιος! Ζητάμε την αποκατάσταση αυτής της στρέβλωσης.
2) Κι ακόμα ζητάμε την πλήρη εφαρμογή του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι σε δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές.

Για τις αλλαγές στην πολιτογράφιση
Είναι αλήθεια πως οι αλλαγές γίνονται σε όσα σημεία δικαίως είχε επικριθεί ο ελληνικός κώδικας από το αντιρατσιστικό κίνημα. Θεωρούμε θετική την μείωση του συνολικού χρόνου παραμονής από 10ετία σε 5ετία. Επιτέλους εισάγεται η αιτιολογημένη απάντηση στο αίτημα πολιτογράφισης -απλή κοινή λογική- ωστόσο θεωρούμε υπερβολικό τον χρόνο αναμονής των 2 χρόνων. Όσο για το παράβολο πέφτει μέν από τα 1.500 στα 1.000 ευρώ, αλλά ακόμα κι έτσι παραμένει το πιο ακριβό στην Ε.Ε. -ακολουθεί η Αυστρία με 700 ευρώ. Διεκδικούμε την δραστική μείωση του στα όρια του μ.ο. άλλων παραβόλων στην Ελλάδα (π.χ. το παράβολο για το ελληνικό διαβατήριο είναι 100 ευρώ).

ΤΟ Σ/Ν ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Εδώ μπορείτε να δείτε το σχέδιο νόμου που κατέθεσε η κυβέρνηση για τα ζητήματα της ιθαγένειας των παιδιών των μεταναστών, του δικαιώματος στην ψήφο και τις αλλαγές στον κώδικα ιθαγένειας.

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

ΕΚΔΗΛΩΣΗ 12/12, ΔΗΜ.ΑΓΟΡΑ ΚΥΨΕΛΗΣ

Ημερομηνία: Σάββατο 12 Δεκέμβρη
Χώρος: Δημ. Αγορά Κυψέλης (Φωκ. Νέγρη 42)
Έναρξη: 7.30 μμ
Πρόγραμμα εκδήλωσης:
* παζάρι οικονομικής ενίσχυσης (καθ’ όλη τη διάρκεια)
* έκθεση φωτογραφίας
* πλήρης μπουφές με αφρικανικό, ασιατικό και ελληνικό φαγητό, γλυκά και ποτά
* συναυλία με νεανικά συγκροτήματα και συγκροτήματα της «2ης γενιάς»:
o DE LARGE
o ANOTHER LITTLE GIRL UNDER THE SEA
o THE MEDUSAS
o QUAICH
o DIRTY HARRY

Υ.σ. ελεύθερη είσοδος (πληρώνονται φαγητό-ποτά).
……………………………………………………………………………………………………………………………………..
Σας καλούμε στην εκδήλωση μας για να ενώσουμε τις φωνές μας και να δείξουμε σ’ αυτούς που αποτελούν τους κυβερνώντες μας, πως είμαστε πολλοί και πολλές και πως θα συνεχίσουμε μέχρι κανένας μας να μην έχει λιγότερα δικαιώματα από αυτά που μας αξίζουν!

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

ΕΚΔΗΛΩΣΗ 12 ΔΕΚΕΜΒΡΗ, ΔΗΜ. ΑΓΟΡΑ ΚΥΨΕΛΗΣ

Ακολουθεί το κείμενο της προκήρυξης που προπαγανδίζει την εκδήλωση της καμπάνιας της YRE "Έχουμε ένα όνειρο" για τα παιδιά των μεταναστών. Η εκδήλωση θα γίνει στις 12 Δεκέμβρη στην Δημοτική αγορά της Κυψέλης και θα περιλαμβάνει: α) παζάρι οικ. ενίσχυσης β) έκθεση υλικού γ) μπουφέ με ασιατικό, αφρικανικό και ελληνικό φαγητό και άφθονο κρασί (8 ευρώ η πρόσκληση για όσους θέλουν να φάνε) δ) συναυλία με συγκροτήματα 2ης γενιάς. Κάντε γνωστή την εκδήλωση μας. Βοηθήστε μας να πετύχει.
.........................................................................
Οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης για εμάς τα παιδιά των μεταναστών αρκετές, και οι ενθουσιώδεις δημοσιογραφικοί τίτλοι ακόμα περισσότεροι. Αν στηριζόμαστε μόνο σ’ αυτά, θα καταλήγαμε να περιμένουμε τα «πάντα»... Μόνο που αυτά πολύ απλά δεν θα έρθουν ποτέ απ’ αυτή την κυβέρνηση!
Η δήλωση του πρωθυπουργού Γ.Παπανδρέου από το βήμα του Παγκόσμιου Φόρουμ για την Μετανάστευση (4/11) ήταν η εξής: «τόνωση της συμμετοχής των μεταναστών στην πολιτική ζωή της χώρας, μέσα από τη δυνατότητα απόκτησης ελληνικής ιθαγένειας κυρίως βεβαίως της λεγόμενης «δεύτερης γενιάς», όπου προτείνουμε την απόκτηση ιθαγένειας με τη γέννηση του νέου ανθρώπου στην επικράτειά μας».
Το πρώτο που σημειώνουμε σ’ αυτήν την δήλωση είναι ότι «χάθηκαν» όλα τα παιδιά των μεταναστών που μεγάλωσαν εδώ! Ποια είναι αλήθεια η διαφορά τους από όσους από εμάς γεννήθηκαν εδώ; Πηγαίνουμε όλοι σε ελληνικά σχολεία, τα ελληνικά είναι η κύρια γλώσσα μας, και τις χώρες των γονιών μας πολλοί δεν τις ξέρουμε.Κι όμως υπάρχει μια διαφορά κι αυτή είναι στους αριθμούς!
250.000 είμαστε όλα τα παιδιά που είτε γεννηθήκαμε είτε μεγαλώσαμε στην Ελλάδα από γονείς μετανάστες. Είμαστε το 9,5% του μαθητικού πληθυσμού στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Και ξεπερνάμε το 5% των φοιτητών στα ΑΕΙ.
Η παραπάνω δήλωση πολύ απλά βάζει ψαλίδα στον συνολικό αριθμό. Και δεν είναι η μόνη!
Η υφυπουργός Θ.Τζάκρη δήλωσε πως η συζήτηση αφορά μόνο τα παιδιά των νόμιμων μεταναστών. Όλα τα υπόλοιπα ξανά θα μείνουν εκτός, σαν να μην υπάρχουν!
Για μας ένα είναι σίγουρο. Το ΠΑΣΟΚ δεν έπαθε ξαφνικά κρίση ενοχών –όλα εμείς τα 250 χιλ. παιδιά δεν πέσαμε από τον ουρανό σε μια νύχτα, αλλά είμαστε η ξεχασμένη γενιά κι από τα δύο μεγάλα κόμματα χρόνια τώρα!
Βλέπουν τον θυμό μας που στερούμαστε αυτονόητα δικαιώματα! Βλέπουν πως δεν μπορούν να μας συλλάβουν και να μας απελάσουν αν δεν έχουμε μια κάποια άδεια παραμονής στα 18 μας. Να μας απελάσουν πού; Σε άγνωστες χώρες;
Ο παραλογισμός απλά έφτασε στα όρια του! Αλλά και πάλι βγάζουν τα ...ψαλίδια τους για να τα χρησιμοποιήσουν πάνω μας! ΩΣ ΕΔΩ! ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ!
Εμείς ξέρουμε πως έχουμε δίκιο! Αλλά ο δρόμος του αγώνα για τα δικαιώματα μας είναι ακόμα μπροστά μας.Δεν δεχόμαστε τίποτα λιγότερο από την παροχή της υπηκοότητας σε ΟΛΑ ΚΑΙ ΤΑ 250.000 παιδιά με τις ελαχιστότερες και τις ευκολότερες των προϋποθέσεων!
Χωρίς παράβολα, χωρίς σύνδεση με το καθεστώς των γονιών, χωρίς χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες, χωρίς ειδικές ρυθμίσεις, χωρίς υποσημειώσεις. Απλά και καθαρά!
Σ’ αυτό τον αγώνα σας θέλουμε μαζί μας! Καθέναν και καθεμία από σας! Δώστε μας την δύναμη!

ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ: ΒΓΗΚΑΝ ΤΑ ΨΑΛΙΔΙΑ

Αναδημοσίευση από εφημερίδα "ΑΥΓΗ" (18/11/09)
Οι όμορφες εξαγγελίες για τα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα όμορφα αναιρούνται. Ο διαγκωνισμός του ΠΑΣΟΚ με τη Ν.Δ. μεταφέρει το κέντρο των πολιτικών αποφάσεων προς τα δεξιά και αυτό φάνηκε στη Βουλή, όταν η υφυπουργός Εσωτερικών Θεοδώρα Τζάκρη ανακοίνωσε ότι η απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας σε όσα παιδιά μεταναστών γεννιούνται στην Ελλάδα αφορά τα παιδιά των νομίμων μεταναστών.
Πρόκειται για μία διάκριση που δεν είχε κάνει ο πρωθυπουργός όταν μίλησε στο Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Μετανάστευση, ο οποίος είχε μιλήσει για «την τόνωση της συμμετοχής των μεταναστών στην πολιτική ζωή της χώρας, μέσα από τη δυνατότητα απόκτησης ελληνικής ιθαγένειας, κυρίως βεβαίως της λεγόμενης 'δεύτερης γενιάς', όπου προτείνουμε την απόκτηση ιθαγένειας με τη γέννηση του νέου ανθρώπου στην επικράτειά μας».
Και για όσους θεωρήσουν ότι πρόκειται για υπερβολή διαβάστε τι άλλο είπε η Θ. Τζάκρη για την απόκτηση ιθαγένειας σε μετανάστες δεύτερης γενιάς: «είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί» -προφανώς σε κάποιον άλλο (άγνωστο και απροσδιόριστο) χρόνο.
Βέβαια και η Ν.Δ. δεν είναι καλύτερη. Ο Ευάγγελος Αντώναρος πρότεινε τα παιδιά των νομίμων μεταναστών (άρα όχι όλων των μεταναστών) να αποκτούν την ιδιότητα του «επί μακρόν διαμένοντος» και, όταν συμπληρώσουν το 18ο έτος της ηλικίας τους, να έχουν την δυνατότητα να αποφασίζουν εάν θέλουν την ιθαγένεια των γονιών τους ή την ελληνική - άρα ακόμη λιγότεροι να αποκτούν την ελληνική ιθαγένεια.

ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΤΑ ...ΚΕΡΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ...ΚΑΛΑΘΙΑ

Οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες αρκετές, και οι ενθουσιώδεις δημοσιογραφικοί τίτλοι ακόμα περισσότεροι. Οι αποδέκτες είναι δύο: μετανάστες και πρόσφυγες και η ελληνική κοινωνία. Και το ερώτημα είναι κοινό: τι να περιμένουν; Αν στηριχθούν στους τίτλους και στις επικοινωνιακές υπερβολές, θα καταλήξουν να περιμένουν τα «πάντα», μόνο που αυτά πολύ απλά δεν θα έρθουν ποτέ... Με μιαν έννοια όσες περισσότερες προσδοκίες καλλιεργούνται σήμερα, που δεν θα επαληθευτούν αύριο, θα λειτουργήσουν τελικά ως παράγοντας προωθητικός για την συνείδηση. Και το αντιρατσιστικό κίνημα έχει κάθε λόγο να βοηθήσει στη δημιουργία αυτής της νέας συνείδησης.
Για τα παιδιά των μεταναστών
Η δήλωση του Γ.Παπανδρέου από το βήμα του GFMD στις 4 Νοέμβρη είναι η εξής: «τόνωση της συμμετοχής των μεταναστών στην πολιτική ζωή της χώρας, μέσα από τη δυνατότητα απόκτησης ελληνικής ιθαγένειας κυρίως βεβαίως της λεγόμενης «δεύτερης γενιάς», όπου προτείνουμε την απόκτηση ιθαγένειας με τη γέννηση του νέου ανθρώπου στην επικράτειά μας».
Το πρώτο που σημειώνουμε σ’ αυτήν την δήλωση είναι ότι «χάθηκαν» τα παιδιά των μεταναστών που μεγάλωσαν εδώ! Ποια είναι αλήθεια η διαφορά τους από αυτά που γεννήθηκαν εδώ; Όλα φοιτούν στην ελληνική εκπαίδευση, τα ελληνικά είναι η κύρια γλώσσα τους, και τις χώρες των γονιών τους μπορεί να μην τις γνώρισαν ποτέ. Κι όμως υπάρχει μια διαφορά κι αυτή είναι στους αριθμούς!
«Σε 250.000 εκτιμώνται τα παιδιά που έχουν γεννηθεί ή μεγαλώσει στην Ελλάδα από γονείς μετανάστες ή πρόσφυγες, σύμφωνα με το Μεσογειακό Παρατηρητήριο Μετανάστευσης του Παντείου Πανεπιστημίου…. Φθάνουν το 9,5% του μαθητικού πληθυσμού στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τη σχολική χρονιά 2007-2008 μεταξύ των 1.208.056 μαθητών οι 112.211 ήταν παιδιά αλλοδαπών. Εικάζεται ότι ξεπερνούν το 5% των φοιτητών στα ΑΕΙ» (Από Καθημερινή).
Η παραπάνω δήλωση βάζει ψαλίδα στον συνολικό αριθμό. Δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη όμως ότι αυτή θα είναι και η μόνη…
Για μας ένα είναι σίγουρο. Το ΠΑΣΟΚ δεν έπαθε ξαφνικά κρίση ενοχών –αυτά τα 250 χιλ. παιδιά δεν προέκυψαν στα 5 χρόνια της ΝΔ, αλλά επί των ημερών του κυρίως!! Βλέπει απλά το αδιέξοδο. Βλέπει τον συσσωρεμένο θυμό αυτών των παιδιών που στερούνται αυτονόητα δικαιώματα. Βλέπει πως θα ήταν αδύνατο να συλλάβει ή να απελάσει αυτά τα παιδιά, αν δεν εξασφάλιζαν μια κάποια άδεια παραμονής στα 18 τους. Να τα απελάσει άλλωστε πού; Σε άγνωστες χώρες; Ο παραλογισμός εις το τετράγωνο απλά έφτασε στα όρια του. Και μάλιστα με καθυστέρηση πολλών χρόνων.
Το αντιρατσιστικό κίνημα και η αριστερά ήταν οι μόνοι που έθεταν το ζήτημα εδώ και πολλά χρόνια. Και είχαν δίκιο! Αλλά ο δρόμος είναι ακόμα μπροστά μας. Για να τονίσουμε σε όλους τους τόνους ότι δεν δεχόμαστε τίποτα λιγότερο από την παροχή της υπηκοότητας σε ΟΛΑ ΚΑΙ ΤΑ 250.000 παιδιά με τις ελαχιστότερες και τις ευκολότερες των προϋποθέσεων! Χωρίς παράβολα, χωρίς σύνδεση με το καθεστώς των γονιών, χωρίς χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες, χωρίς ειδικές ρυθμίσεις, χωρίς υποσημειώσεις. Απλά και καθαρά.
Για το δικαίωμα της ψήφου
Στην ίδια ομιλία ο Γ.Παπανδρέου μίλησε για «τη συμμετοχή των μακροχρόνια διαμενόντων μεταναστών στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, που είναι και μία επιταγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος αφορά στις 5ετείς άδειες παραμονής που νομοθετήθηκαν πριν 2 χρόνια και τις οποίες μέχρι και σήμερα έχουν πάρει απειροελάχιστοι (αναζητήσαμε στατιστικές στάθηκε αδύνατο να τις βρούμε). Ο λόγος οι σκληρές προϋποθέσεις: πιστοποιητικό γνώσης της ελληνικής γλώσσας και ειδικές εξετάσεις οργανωμένες από το ΙΔΕΚΕ (Ινστιτούτο Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων) και παράβολα των 900 ευρώ.
Κι εδώ ο Γ.Παπανδρέου πιάστηκε αδιάβαστος! Γιατί πολύ απλά τα ειδικά τμήματα του ΙΔΕΚΕ δεν λειτουργούν καν αυτή την στιγμή! Επειδή δεν χρηματοδοτήθηκαν και επειδή οι εργαζόμενοι συμβασιούχοι σ’ αυτά είναι απλήρωτοι 9 μήνες!
«Αυτή τη στιγμή δεν λειτουργεί απολύτως τίποτα. Κανένα τμήμα των Κέντρων Εκπαίδευσης Ενηλίκων, καμιά Σχολή Γονέων, κανένα τμήμα για τους μετανάστες! Ειδικότερα το τελευταίο θα προκαλέσει εκρηκτικά προβλήματα. Ίσως δεν είναι ευρύτερα γνωστό ότι για να μπει ένας μετανάστης στο λεγόμενο "καθεστώς επί μακρόν διαμένοντος" πρέπει αν παρακολουθήσει τα τμήματα του προγράμματος Οδυσσέας ώστε να μπορεί να δώσει εξετάσεις για "πιστοποιητικό ελληνομάθειας". Αυτές οι εξετάσεις που ήταν προγραμματισμένες για τις αρχές Οκτωβρίου (γίνονται 2 φορές το χρόνο) αναβλήθηκαν επ' αορίστω, τα τμήματα δεν λειτουργούν και έτσι πολλοί μετανάστες οδηγούνται σε απόγνωση...» (http://diavatirio.net/diavat/news.php?extend.5868).
Αν έτσι εννοεί το δικαίωμα στην ψήφο η κυβέρνηση, τότε ξέρουμε ακριβώς τι «καλάθι» να κρατάμε. Μικρό, πολύ μικρό…Για μας το δικαίωμα στην ψήφο, τόσο στις τοπικές όσο και στις γενικές εκλογές, είναι συνυφασμένο με την πάλη για απλοποίηση των αδειών παραμονής, δραστική μείωση των παραβόλων, αποσύνδεση από τα ένσημα.
Για τους πρόσφυγες
Μπορεί η Παγανή να έκλεισε –βασικά γιατί οι κτιριακές υποδομές της παλιάς αποθήκης με μια τουαλέτα για 200 άτομα (!) απλά έγιναν αβίωτες- και ο Μ.Χρυσοχοίδης να δήλωσε πως επιτέλους το άσυλο θα φύγει από τα χέρια της αστυνομίας και θα περάσει στο υπουργείο Δικαιοσύνης, αλλά οι σημαντικές νίκες για το κίνημα στα ζητήματα των προσφύγων δεν ήρθαν ακόμα.
Οι αιτητές ασύλου δεν αναζητούν απλά να αλλάξουν τα γραφεία που θα καταφεύγουν και οι υπάλληλοι να μην φορούν στολές! Αναζητούν αναγνώριση! Κι ως προς το έγκλημα της μόλις 0,6% αναγνώρισης ασύλου στην Ελλάδα, κανείς τους δεν βρήκε να πεί μια κουβέντα! (27% είναι ο μ.ο. του ποσοστού αναγνώρισης στην υπόλοιπη Ε.Ε. -Eurostat 2008). Τους λείπει η ενημέρωση; Όχι. Τους λείπει η πρόθεση. Πράγμα που δεν λείπει καθόλου από ‘μας. Σχεδόν θα φανούμε μονότονοι αλλά ο στόχος για αναγνώριση όλων των προσφύγων από εμπόλεμες περιοχές, η διεύρυνση του όρου «πρόσφυγας» με βάση τις κλιματικές αλλαγές, παραμένει για μας ο ίδιος!
* Κι επειδή ο Γ.Παπανδρέου αρέσκεται να χρησιμοποιεί για τον εαυτό του τον τίτλο του «μετανάστη», μια υποσημείωση με το επίσημο βιογραφικό του από το http://el.wikipedia.org/.
«Γεννήθηκε το 1952 στο Σαιντ Πωλ (St Paul) της Μινεσότα (Minnesota), Η.Π.Α., όπου ο πατέρας του, ο μετέπειτα πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, κατείχε πανεπιστημιακή έδρα. Μητέρα του είναι η Μάργκαρετ Τσαντ από το Έλμχαρστ του Ιλινόις… Όταν ήταν μικρός, τον φώναζαν Τζέφρι.Σπούδασε κοινωνιολογία στο Amherst College στη Μασαχουσέτη (Massachusetts), ΗΠΑ, την περίοδο 1970-1975, πήρε μεταπτυχιακό δίπλωμα στην κοινωνιολογία της ανάπτυξης στο London School of Economics, Ηνωμένο Βασίλειο (1975-1977). Έχει πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές σπουδές στη Στοκχόλμη και παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα στο Κέντρο Διεθνών Σχέσεων στο αμερικανικό πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Έχει ζήσει και εργαστεί σε διάφορες χώρες (Η.Π.Α., Σουηδία, Καναδάς)». Τι λέτε υπέφερε πολύ σ’ αυτό το σκέλος της ζωής του;;;

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009

ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ: ΛΟΓΙΑ ΠΟΛΛΑ. ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΟΤΕ;

Από τις ειδήσεις του ALPHA για τα παιδιά των μεταναστών

ΜΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ Κ.ΓΑΒΡΑ

Αναδημοσίευση από εφημερίδα "ΑΥΓΗ" (18/10/09)
...Πάνω-κάτω τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζει και η Γαλλία με τους μετανάστες. Ειδικά με τα παιδιά. Υπάρχουν περίπου τέσσερα εκατομμύρια μετανάστες από τις αφρικανικές και αραβικές χώρες. Στα παιδιά αυτά, παρόλο που έχουν νόμιμα χαρτιά από τις γαλλικές αρχές, η αστυνομία και γενικά το κράτος συμπεριφέρεται πολύ άσχημα. Φαίνεται αμέσως στο πρόσωπό τους πως δεν είναι από Γάλλους γονείς και η ζωή τους είναι πολύ δύσκολη. Αλλά και τα ονόματά τους αποτελούν εμπόδιο, ειδικά όταν ψάχνουν εργασία. Άρα θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι το πρόβλημα είναι γενικό. Με την αίρεση, όμως, πως στην Ελλάδα είναι οξύτερο. Εδώ δεν έχουν ταυτότητα, δεν έχουν ιθαγένεια, δεν έχουν καν χαρτιά!
Είναι αρκετά τα θέματα που απασχολούν σήμερα τις κοινωνίες και ειδικά την Ελλάδα σε σχέση με τους μετανάστες. Αλλά αυτό των παιδιών των μεταναστών είναι το σοβαρότερο! Διότι αυτά τα παιδιά είναι Έλληνες. Θα πρέπει να γίνουν και με χαρτιά Έλληνες. Διότι τελικά ποιοι είναι οι Έλληνες; Είχα γράψει πριν από χρόνια ένα άρθρο στη Γαλλία πάνω σε αυτό το θέμα. Έλεγα εκεί ότι Γάλλοι είναι αυτοί που επιλέγουν να είναι Γάλλοι. Άρα, το ίδιο λέω και σήμερα, αυτή τη φορά για την Ελλάδα. Έλληνες είναι αυτοί που επιλέγουν να είναι Έλληνες. Από τη στιγμή που κάποιος έρχεται στην Ελλάδα, εργάζεται και ζει εδώ, μαθαίνει ελληνικά και μεγαλώνει εδώ τα παιδιά του, είναι Έλληνας. Φαντάσου τώρα το παιδί του. Το παιδί είναι 100% Έλληνας. Κι εμείς, οι πολίτες, αλλά κυρίως το κράτος και η πολιτεία, θα πρέπει να τους σεβόμαστε όπως σεβόμαστε όλους τους Έλληνες.Ο Ισοκράτης το είχε πει πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια ότι Έλληνες είναι οι μετέχοντες της ελληνικής παιδείας. Άρα εμείς σήμερα δεν μπορούμε να κάνουμε ούτε τα αυτονόητα; Δεν μπορούμε σήμερα στην Ελλάδα να σεβόμαστε τη δημοκρατία μας;
Είπαν και άλλα πολύ σοβαρά και χρήσιμα πράγματα οι αρχαίοι Έλληνες. Δυστυχώς, όμως, στην Ελλάδα συνεχίζουμε να μην τα σεβόμαστε.Ένα παιδί που γεννήθηκε εδώ και δεν γνωρίζει άλλη πατρίδα είναι βέβαιο ότι την αγάπα αυτή την πατρίδα. Φαντάσου εγώ που έφυγα από την Ελλάδα περίπου 20 χρόνων αγάπησα τη Γαλλία, αλλά με αγάπησε και εκείνη. Πολλές φορές μου έχει εμπιστευτεί και επίσημες θέσεις. Και μπορώ να πω ότι, παρόλο που η Ελλάδα είναι μέσα μου και δεν φεύγει εύκολα, νιώθω πολύ Γάλλος. Διότι στην ουσία τούς επιστρέφω τον σεβασμό που μου δείχνουν. Και αυτός είναι, νομίζω, γενικός κανόνας.Ένα παιδί που γεννήθηκε σε άλλη χώρα από αυτή που γεννήθηκαν οι γονείς του δεν μπορεί να είναι μετανάστης. Πολλές φόρες με ρωτάνε στη Γαλλία, όπως ρωτάνε και άλλους ξένους, αν νιώθω Γάλλος. Τους απαντώ ρωτώντας: Εσείς με νιώθετε Γάλλο;
Και γι' αυτά τα παιδιά εγώ λέω: Αν οι Έλληνες τους νιώθουν δικούς τους, αμέσως και αυτά θα νιώθουν σαν Έλληνες. Αν όμως κακοπροαίρετα οι Έλληνες τους αντιμετωπίσουν σαν ξένους, φυσικά και αυτοί από αντίδραση θα νιώθουν και θα συμπεριφερθούν σαν ξένοι, θα νιώθουν περιφρονημένοι. Η ίδια η κοινωνία είναι αυτή που θα κάνει το βήμα, θα ανοίξει την αγκαλιά της και θα πει «ελάτε μαζί μας διότι εδώ είναι η θέση σας».
Εκείνο πάντως που ήταν απαράδεκτο αλλά ταυτόχρονα και λυπηρό για όλους τους Έλληνες σε όλη αυτή την ιστορία με τα παιδιά των μεταναστών ήταν εκείνη η ιστορία της σημαίας. Το άξιο παιδί των μεταναστών, πρώτος μαθητής της τάξης του, έπρεπε να κρατά την ελληνική σημαία και ξεσηκώθηκαν οι απανταχού πατριδοκάπηλοι. Στη Γαλλία δεν υπάρχουν τέτοια φαινόμενα καταρχήν διότι δεν υπάρχει η παράδοση που έχουμε εδώ να… παρελαύνουν τα παιδιά με στρατιωτικούς όρους στις εθνικές γιορτές. Και ο πρώτος μαθητής στη Γαλλία, οποιασδήποτε εθνικότητας και αν είναι, είναι σεβαστός. Διότι οι Γάλλοι ξέρουν να σέβονται την παιδεία και τους έξυπνους ανθρώπους. Και αμέσως θέλει να τους αξιοποιήσει και όχι να τους καταρρακώσει και απομονώσει.
Όλοι όσοι ξεχωρίζουν για το ταλέντο τους, ανεξαρτήτως τις καταγωγής τους ή των γονιών τους, θα πρέπει να γίνονται αμέσως σεβαστοί και αποδεκτοί και εδώ. Αλλά όχι μόνο αυτοί, για να μην παρεξηγηθούμε. Όλα τα παιδιά που γεννιούνται εδώ θα πρέπει να τύχουν ανθρώπινης και ίσης μεταχείρισης. Έτσι λειτουργεί η δημοκρατία, αυτός είναι ο σωστός δρόμος μια ευνομούμενης πολιτείας.

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ "ΑΝΟΧΗ", ΑΛΛΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ

Κι ανάμεσα στις άλλες δηλώσεις υπουργού προστασίας του πολίτη, Μ.Χρυσοχοίδη, υπήρχε κι αυτή: «Ανακοινώνουμε ότι οι μετανάστες δεύτερης γενιάς, παιδιά που έχουν μεγαλώσει και ενηλικιωθεί στην Ελλάδα, υπό το καθεστώς του προστατευόμενου μέλους δεν θα απελαύνονται για τυπικούς λόγους μέχρι τα θέματα τους να τακτοποιηθούν από τις αρμόδιες υπηρεσίες....».
Όμως η παύση της απέλασης συνιστά καθεστώς "ανοχής" και όχι νόμιμους τίτλους αυτούς καθ' αυτούς για όλα εμάς τα παιδιά των μεταναστών.
Και άλλωστε τι σημαίνει «μέχρι τα θέματα τους να τακτοποιηθούν από τις αρμόδιες υπηρεσίες....»; Κατά τον κ. Χρυσοχοϊδη είναι απλά ζήτημα «υπηρεσιών»;;
Κατ’ εμάς είναι πάνω απ’ όλα και πρώτα απ’ όλα ζήτημα πολιτικής απόφασης για την πλήρη και ουσιαστική αναγνώριση των δικαιωμάτων μας!
Δηλώνουμε πως δεν χρειαζόμαστε "ανοχή", αλλά τα δικαιώματα μας! Και γι' αυτό είμαστε αποφασισμένοι να παλέψουμε μέχρι τέλους!
Απαιτούμε:
Παροχή του πιστοποιητικού γέννησης από τις ελληνικές αρχές σε όλα τα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν εδώ.
Άμεση νομοθέτηση της παροχής της ελληνικής υπηκοότητας σ’ όλα τα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν εδώ, με στόχο να συμπεριληφθούν όλα και τα 250.000 και όχι μόνο ένα μέρος τους. Συνολική αλλαγή του νόμου για την παροχή της ελληνικής υπηκοότητας.
Προσαρμογή της ελληνικής εκπαίδευσης και στις ανάγκες των παιδιών των μεταναστών (επέκταση του πολυπολιτισμικού προτύπου, διδασκαλία της γλώσσας της χώρας καταγωγής, ένταξη στο πρόγραμμα σπουδών του μαθήματος της ιστορίας της μετανάστευσης κ.λ.π.).

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

ΟΧΙ ΣΤΟ GFMD. ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ 4 ΝΟΕΜΒΡΗ


Και η εκστρατεία μας προπαγανδίζει στα σχολεία την ανάγκη της συμμετοχής στην πορεία ενάντια στο GFMD στην Αθήνα, την Τετάρτη 4 Νοέμβρη, 6.00 μμ, Σύνταγμα. Όλοι εκεί....

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΑΛΛΑ Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ "ΑΠΟΛΙΘΩΜΑ"

Αναδημοσίευση από εφημερίδα "Καθημερινή" (11/10/09)
Της Μαριας Δεληθαναση
«Ο αετός πετάει σ' όλον τον αέρα, και του γενναίου ανθρώπου είναι όλη η γη πατρίδα»... Ευριπίδης (436 - 338 π.Χ.). Αυτή είναι η πρώτη φράση που διαβάζει κάποιος αλλοδαπός στο 86σέλιδο βιβλίο «Ελλάδα. Η δεύτερη πατρίδα» που παίρνει στα χέρια του, όταν επιθυμεί να δώσει συνέντευξη στην αρμόδια επιτροπή του υπ. Εσωτερικών για να διεκδικήσει την ελληνική υπηκοότητα. Πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», η ιθαγένεια χιλιάδων μεταναστών 2ης και 3ης γενιάς τίθεται και πάλι στο τραπέζι. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η νέα κυβέρνηση θα προχωρήσει, εν είδει πρώτου βήματος, στη χορήγηση ιθαγένειας σε όσους έχουν συμπληρώσει τρία συνεχή χρόνια στην ελληνική εκπαίδευση.
Τυπωμένο το 2001, επί υπουργού Εσωτερικών Βάσως Παπανδρέου, δημιουργεί στον ανύποπτο τις ίδιες φρούδες ελπίδες που ενίσχυσε και η κυβέρνηση της Ν.Δ. το 2004 όταν εξέδωσε τον νέο Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας. Τότε επιστρατεύθηκε ο Ελύτης και ο στίχος «Ομορφη και παράξενη πατρίδα ωσάν αυτή που μου 'λαχε, δεν είδα»... Τελικά ο Κώδικας του 2004, που χαιρετίσθηκε εξίσου από το κυβερνών κόμμα και την αξιωματική αντιπολίτευση στη Βουλή, δεν άλλαξε τίποτα επί της ουσίας απ' ό,τι ίσχυε το 1835 και επαναλήφθηκε σε ανάλογα νομοθετήματα το 1856 και το 1955...
Στην ουσία συνιστά απόδοση ιθαγένειας μόνο σε όσους μπορούν να αποδείξουν ότι κυλάει «αίμα ελληνικό» στις φλέβες τους πάμπολλες γενεές πίσω. Αλλά και αυτό υπό όρους, που αλλάζουν ανάλογα με την εκάστοτε πολιτική συγκυρία. Η ελληνική υπηκοότητα είναι απαγορευμένο όνειρο για όσους κατοικούν εδώ και γενεές στην Ελλάδα αλλά δεν κυλάει αίμα ελληνικό στις φλέβες τους... Αυτοί και τα παιδιά τους διαβιούν μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας επί δεκαετίες. Μόνο που το ποσοστό αυτών των ανθρώπων αγγίζει πλέον το 15% του πληθυσμού της χώρας.
Το ελάχιστο ποσοστό απόδοσης ιθαγένειας 0,2%, που καταγράφει η Eurostat για την Ελλάδα μέχρι το 2006, αφορά καθορισμό ιθαγένειας σε παλιννοστούντες από την πρώην Σοβιετική Ενωση και ελάχιστους ομογενείς από την Αλβανία. Το ποσοστό αυξήθηκε την τελευταία τριετία μετά το «άνοιγμα» της διαδικασίας για τους Βορειοηπειρώτες. Περίπου 30.000 ομογενείς από τη Ν. Αλβανία απέκτησαν ιθαγένεια τα τελευταία τρία χρόνια και έπεται συνέχεια. Ομως, πάμπολλοι Αλβανοί και Αλβανίδες που είναι σύζυγοι και γονείς Ελλήνων παραμένουν όμηροι των εκάστοτε νομοθετικών ρυθμίσεων.
«Είναι κρίσιμο να δει κάποιος τη διαφορά μεταξύ ομογενών και μη Αλβανών υπηκόων», σημειώνει ο βοηθός Συνήγορος του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου κ. Ανδρέας Τάκης.«Τα τελευταία χρόνια έχει ανοίξει η πολιτογράφηση Αλβανών ιθαγενών που επικαλούνται την ελληνική ομογενειακή τους ιδιότητα. Τα παράπονα στην περίπτωσή τους αφορούν τη μη τήρηση της προτεραιότητας στην εξέταση των υποθέσεων. Το θέμα δημιουργεί ερωτήματα και προβληματισμούς. Αλλά το βασικότερο πρόβλημα έχει προκύψει με τις περιπτώσεις Αλβανών ιθαγενών που επιθυμούν να πολιτογραφηθούν. Τέτοιες περιπτώσεις δεν τυγχάνουν θετικής προώθησης. Καθυστερούν πάρα πολύ, με μια ελαφρά αλλαγή τον τελευταίο καιρό για τους/τις συζύγους και γονείς ημεδαπών. Οταν, όμως, δεν πολιτογραφείται η μητέρα ημεδαπού, που το παιδί της εκπληρώνει τη στρατιωτική του θητεία, αντιλαμβάνεστε ότι εγείρεται θέμα ηθικής τάξης. Τέτοιες περιπτώσεις θα έπρεπε να είχαν εκκαθαριστεί προ πολλού»...
Ο Κώδικας Ιθαγένειας ορίζει ότι η διοίκηση δεν δεσμεύεται χρονικά να απαντήσει θετικά ή αρνητικά στα αιτήματα πολιτογράφησης, ούτε δεσμεύεται να αιτιολογήσει τις αρνητικές απαντήσεις. Στη σχετική συζήτηση στη Βουλή το 2004, ο εισηγητής της πλειοψηφίας κ. Φούσας είχε αρθρώσει κάποια ισχνή κριτική για την τιμή των όπλων: «Στο άρθρο 8, παρ. 2 του παρόντος σχεδίου, που θα αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης», είχε πει, «η αρμόδια επιτροπή μπορεί να απορρίψει μια αίτηση χωρίς αιτιολόγηση. Σε επίπεδο θεωρητικό και ως νομικό με βρίσκει κατ' αρχήν όχι βεβαίως σύμφωνο. Κατ' αρχήν επαναλαμβάνω. Διότι το Σύνταγμα επιβάλλει σε κάθε περίπτωση να έχουμε αιτιολόγηση, αλλά και διότι η αιτιολόγηση είναι εγγύηση για τη νομιμότητα της ίδιας της απόφασης. Ωστόσο, όμως, εδώ τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Αίφνης, είναι δυνατόν να ζητεί ελληνική υπηκοότητα, ελληνική ιθαγένεια, ένας ο οποίος μπορεί να έχει ή είχε σχέση με κατασκοπεία».
Υποπτοι κατασκοπείας, λοιπόν, είναι στην προκειμένη περίπτωση χιλιάδες άνθρωποι που ζουν δεκαετίες στη χώρα. Ενας από αυτούς είναι και ο κ. Αχμέτ Μοαβία, συντονιστής του Ελληνικού Φόρουμ Μεταναστών, απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής, που ζει στην Ελλάδα 35 χρόνια και με τα εκλεπτυσμένα ελληνικά του σκιαγραφεί ψύχραιμα χαρακτηριστικές περιπτώσεις: του γιατρού Μουνίρ, πατέρα πέντε παιδιών, που διαβιοί στην Ελλάδα 35 χρόνια και είναι συχνά προσκεκλημένος σε τραπέζια συζητήσεων για το μεταναστευτικό. Ο μεγάλος του γιος ολοκληρώνει τις σπουδές του στην Ιατρική Σχολή, ο ίδιος έχει ασκήσει για δεκαετίες το ιατρικό επάγγελμα. Και όμως, ζει πάντα με την υποχρέωση ανανέωσης αδειών παραμονής και παλαιότερα της πράσινης κάρτας. Στην ίδια κατηγορία ανήκει και η Σεμίρα με τα τρία της παιδιά. Κάτοικος Ελλάδας ο σύζυγός της για 40 χρόνια και η ίδια για 36 χρόνια, βρέθηκαν κάποια στιγμή παράνομοι εξαιτίας της ανοησίας ενός δικηγόρου. Τους είπε ότι δεν χρειάζεται άδεια παραμονής εν ισχύι για να υποβάλουν αίτηση για πολιτογράφηση, αφού μένουν τόσο πολλά χρόνια στη χώρα. Ετσι θεώρησαν δεδομένο ότι θα πάρουν την υπηκοότητα, δεν ανανέωσαν τις άδειες παραμονής και βρέθηκαν παράνομοι(!), έχοντας επιπλέον πληρώσει 8.500 ευρώ σε παράβολα για τις αιτήσεις πολιτογράφησης των πέντε μελών της οικογένειας... Πρόκειται για ανθρώπους που έχουν έρθει στη χώρα πριν από το 1991 και ζουν πλέον στην Ελλάδα για 2η και 3η γενιά, σημειώνει ο κ. Μοαβία. Πληρώνουν φόρους, προσφέρουν την εργατική τους δύναμη, τα παιδιά τους έχουν σπουδάσει εδώ, και όμως δεν έχουν δικαιώματα πολίτη...
Η Ελλάδα είναι πλέον το μόνο κράτος-μέλος της παλαιάς Ε.Ε.-15 που παραμένει προσκολλημένο στην αντίληψη της γονιδιακής κληρονομικότητας της ιθαγένειας. Ακόμη και η Γερμανία, άλλαξε τον κώδικά της το 1999. Η συγκυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων προέταξε το «δίκαιο του εδάφους» και ο Κώδικας Ιθαγένειας εκσυγχρονίστηκε. Χιλιάδες μετανάστες, κυρίως τουρκικής καταγωγής, έγιναν Γερμανοί πολίτες. Το πείραμα αποδείχθηκε πετυχημένο, καθώς «ο αποκλεισμός των μεταναστών που κατοικούν επί δεκαετίες σε μια χώρα και των παιδιών τους από την υπηκοότητα ενισχύει, στους ίδιους και στην ευρύτερη κοινωνία, την αντίληψη πως είναι «ξένοι», που δεν ανήκουν στη χώρα και των οποίων η πίστη και ο σεβασμός στη χώρα βρίσκονται υπό συνεχή αμφισβήτηση» (Ευρωπαϊκό Δίκτυο για τη Μετανάστευση, την Ενταξη και την Κοινωνική Συνοχή «IMISCOE»).
Η νέα κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ έχει προεκλογικά δεσμευθεί ότι θα εξορθολογίσει τη διαδικασία χορήγησης της ελληνικής ιθαγένειας σύμφωνα με τις αρχές του κράτους δικαίου. Υποσχέθηκε κτήση της ελληνικής ιθαγένειας για τα παιδιά μεταναστών που γεννιούνται στη χώρα και όσα έχουν συμπληρώσει τριετία στην ελληνική εκπαίδευση. Οψόμεθα...
Τι ισχύει για την απόδοση ιθαγένειας σε μετανάστες στις χώρες της Ευρώπης
Βέλγιο: Προϋπόθεση η διάρκεια παραμονής 3 χρόνων. Ο εισαγγελέας έχει προθεσμία 4-8 εβδομάδων για να εκδώσει θετική ή αρνητική γνώμη στην αίτηση για κτήση ιθαγένειας. Στα επτά χρόνια, η ιθαγένεια παρέχεται αυτοδικαίως με τη διαδικασία της δήλωσης.
Ολλανδία: Προϋπόθεση η διάρκεια παραμονής 5 και υπό όρους 3 χρόνων. Υποχρέωση για αιτιολόγηση αρνητικής απόφασης σε δύο χρόνια το αργότερο.
Γαλλία: Προϋπόθεση η διάρκεια παραμονής 5 χρόνων. Προθεσμία 18 μηνών για απάντηση και υποχρέωση αιτιολόγησης της απάντησης.
Φινλανδία: Προϋπόθεση η διάρκεια παραμονής 5 χρόνων. Υποχρέωση για αιτιολόγηση αρνητικής απόφασης. Ισχύουν οι γενικές προθεσμίες της διοίκησης για απάντηση σε αιτήματα.
Σουηδία: Προϋπόθεση η διάρκεια παραμονής 5 χρόνων. Υποχρέωση για αιτιολόγηση αρνητικής απόφασης και δυνατότητα προσφυγής στο Ειδικό Δικαστήριο Μετανάστευσης.
Γερμανία: Προϋπόθεση η διάρκεια παραμονής 8 χρόνων. Δεν υπάρχει προθεσμία για απάντηση, αλλά οι αιτούντες μπορούν να στραφούν κατά της μη αιτιολογημένης σιωπής της διοίκησης ύστερα από τρεις μήνες.
Αυστρία: Προϋπόθεση η διάρκεια παραμονής 10 χρόνων. Προθεσμία έξι μηνών για απάντηση και υποχρέωση αιτιολόγησης της απάντησης. Απαγορεύεται η διπλή υπηκοότητα.
Ην. Βασίλειο: Προϋπόθεση η διάρκεια παραμονής 5 χρόνων. Υποχρέωση για αιτιολόγηση αρνητικής απόφασης, μετά το 2002 (και την πολύκροτη προσφυγή του Αραβα μεγιστάνα Φαγιέντ στη διοικητική Δικαιοσύνη).
Ιρλανδία: Προϋπόθεση η διάρκεια παραμονής 4 χρόνων. Υποχρέωση για αιτιολόγηση αρνητικής απόφασης, ύστερα από απόφαση του Συνηγόρου του Πολίτη το 2003.
Δανία: Προϋπόθεση η διάρκεια παραμονής 9 χρόνων. Η διοίκηση δεν υποχρεούται να αιτιολογεί τις αρνητικές αποφάσεις. Ισχύουν οι γενικές προθεσμίες της διοίκησης για απάντηση σε αιτήματα.
Ελλάδα: Προϋπόθεση η διάρκεια παραμονής 10 χρόνων. Η διοίκηση δεν υποχρεούται να αιτιολογεί αρνητική απόφαση. Δεν υπάρχει προθεσμία για απάντηση στον αιτούντα.
Λουξεμβούργο: Προϋπόθεση η διάρκεια παραμονής 10 χρόνων. Απαγορεύεται η διπλή υπηκοότητα.
Ισπανία: Προϋπόθεση η διάρκεια παραμονής 10 χρόνων. Ισχύουν οι γενικές προθεσμίες της διοίκησης για απάντηση σε αιτήματα. Υποχρέωση αιτιολόγησης της απάντησης.
Πορτογαλία: Προϋπόθεση η διάρκεια παραμονής 10 χρόνων. Ισχύουν οι γενικές προθεσμίες της διοίκησης για απάντηση σε αιτήματα. Υποχρέωση αιτιολόγησης της απάντησης.
Ιταλία: Προϋπόθεση η διάρκεια παραμονής 10 χρόνων. Ισχύουν οι γενικές προθεσμίες της διοίκησης για απάντηση σε αιτήματα. Υποχρέωση αιτιολόγησης της απάντησης.

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009

Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΕΝΟΣ ΑΦΡΟΕΛΛΗΝΑ

Αναδημοσίευση από εφημερίδα "Καθημερινή" (04/10/09)
Εχει γεννηθεί στην Ελλάδα, είναι 20 ετών και σπουδάζει μηχανικός υπολογιστών στο ΑΠΘ: Είναι παράνομος. Εχει γεννηθεί στην Ελλάδα, είναι 19 ετών και εργάζεται: Είναι παράνομος. Εχει γεννηθεί στην Ελλάδα, είναι 15 ετών και φοιτά στο γυμνάσιο: Είναι παράνομη. Η μητέρα τους έχει γεννηθεί στο Σουδάν, ζει 24 χρόνια στην Ελλάδα και είναι παράνομη…
Σε 250.000 εκτιμώνται τα παιδιά που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα από γονείς μετανάστες ή πρόσφυγες, από το Μεσογειακό Παρατηρητήριο Μετανάστευσης του Παντείου Πανεπιστημίου. Από στοιχεία της ΕΣΥΕ προκύπτει ότι το διάστημα 2004-2007 (δεν γινόταν νωρίτερα επεξεργασία στοιχείων) οι γεννήσεις από Ελληνίδες αυξήθηκαν μόλις 2,99% (από 88.803 σε 91.455) και από αλλοδαπές κατά 21,48% (από 16.852 σε 20.471). Κατά συνέπεια η ανασφάλεια ενός αυξανόμενου αριθμού ανθρώπων -που έχουν γνωρίσει μόνο την Ελλάδα ως πατρίδα τους- μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας είναι ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα.
Στη συγκεκριμένη οικογένεια, που αποτελεί και την πρώτη περίπτωση δικαστικού ακτιβισμού της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ), τη θρυαλλίδα για την εξιστόρηση της «ελληνικής ιστορίας» της αποτέλεσε η σύλληψη του δεύτερου γιου πριν από τρεις εβδομάδες στη Βάρη. Ο νεαρός, του οποίου τα ελληνικά εντυπωσίασαν τους αστυνομικούς («μιλά σαν Ελληνας» αποφάνθηκαν), έμεινε στο κρατητήριο μαζί με άλλους 50 αλλοδαπούς δύο εβδομάδες. Το διάστημα είναι χαρακτηριστικά μικρό, αφού οι παράνομοι κρατούνται μήνες. Ομως η δημοσιοποίηση της ιστορίας του από το διαδικτυακό περιοδικό www.diavatirio.net προσείλκυσε το ενδιαφέρον της ΕΕΔΑ που αποφάσισε να αναλάβει αφιλοκερδώς την υπόθεσή του και να εγκαινιάσει την έμπρακτη είσοδό της στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Η άμεση κινητοποίηση της δικηγόρου Κλειούς Παπαπαντολέων και του Γ.Γ. της ΕΕΔΑ, δικηγόρου Γιάννη Ιωαννίδη, είχε ως αποτέλεσμα ο νεαρός να βρεθεί εκτός φυλακής πριν από μία εβδομάδα. Την άρση κράτησης από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Πειραιά ακολουθεί η αίτηση ακύρωσης της απέλασης στα διοικητικά δικαστήρια και έπεται αίτηση για άδεια διαμονής για εξαιρετικούς λόγους στο υπ. Εσωτερικών. Ο νεαρός «αφροέλληνας» θα συνεχίσει να κινδυνεύει μέχρι να βάλει στην τσέπη του την αίτηση ακύρωσης της απέλασης. Αλλά σε κάθε περίπτωση είναι από τους πιο τυχερούς: η έμμισθη ανάληψη τέτοιων υποθέσεων αποτιμάται σε δυσβάστακτα ποσά, ενώ η επί 24 συναπτά έτη παραμονή της οικογένειας στην ίδια πόλη διευκόλυνε τη μητέρα να συγκεντρώσει τα έγγραφα που αποδεικνύουν ότι ναι, η οικογένεια αυτή έχει ισχυρούς δεσμούς με την Ελλάδα.
Η σχετική νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπων (ΕΔΔΑ) είναι πλούσια. Συγκεκριμένα κριτήρια που πιστοποιούν την ύπαρξη ισχυρών δεσμών με τη χώρα -όπως γέννηση, καλή γνώση της γλώσσας, ύπαρξη οικογενειακών δεσμών, εκπαιδευτική και επαγγελματική δραστηριότητα- αποσοβούν την απέλαση ακόμη και αλλοδαπών που έχουν διαπράξει σοβαρά αδικήματα, όπως βιασμό ή ανθρωποκτονία. Δεν εξυπακούεται όμως το ίδιο και στη χώρα μας. Στην προκειμένη περίπτωση, τα τρία παιδιά επισκέφθηκαν το Σουδάν μια φορά σε παιδική ηλικία. Η νομιμότητα της οικογένειας διασφαλιζόταν επί χρόνια από τις ανανεώσεις της άδειας παραμονής του πατέρα. Η διάλυση της σχέσης του ζευγαριού το 2004 και οι οφειλές του πατέρα προς την εφορία οδήγησαν την οικογένεια στην παρανομία. Η μητέρα δεν γνώριζε τα δικαιώματά της -κοινό πρόβλημα μεταξύ των αλλοδαπών- και οι υπάλληλοι της εφορίας δεν είχαν καμία διάθεση να εξυπηρετήσουν μια χαμένη και φοβισμένη γυναίκα. Ο τρόμος ότι θα επιβαρυνθεί με τα χρέη του συζύγου την έτρεψαν σε φυγή, με αποτέλεσμα να μην εξασφαλίσει τη φορολογική ενημερότητα που είναι απαραίτητη για την άδεια παραμονής.
Τα παιδιά συνέχισαν να ζουν «κανονικά» αφού, όπως λέει ο 19χρονος, «όσο είσαι στο σχολείο δεν καταλαβαίνεις τη διαφορά. Μόλις όμως ενηλικιώνεσαι καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά… Θεωρώ ότι η νομοθεσία είναι άδικη και λανθασμένη. Με την ίδια λογική θα έπρεπε και στο Σουδάν να αφαιρέσουν την υπηκοότητα από όσους Ελληνες ζουν εκεί επί γενεές». Ονειρό του είναι να εργασθεί στο Εμπορικό Ναυτικό. Αλλά αυτό είναι αδύνατον χωρίς την ελληνική ιθαγένεια. Θύματα μιας νομοθεσίας προσκολλημένης στα δεδομένα της Ελλάδας του 1950, τα παιδιά της 2ης γενιάς δεν μπορούν να εξασκήσουν μια σειρά επαγγελμάτων, αφού απαιτείται ελληνική ιθαγένεια. Πόσο τον έχουν επηρεάσει οι έλεγχοι της αστυνομίας; «Με πείραζαν και με πειράζουν, αλλά προσπαθώ να μην το σκέφτομαι, αφού δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Ειδικά το καλοκαίρι μού έκαναν πολλές φορές έλεγχο. Ομως, όλες τις φορές οι αστυνομικοί με άφηναν επειδή μιλούσα καλά ελληνικά. Ο συγκεκριμένος με συνέλαβε»...
Το χρώμα του δέρματός του είναι ίσως η σημαντικότερη αιτία για τους επανειλημμένους ελέγχους στον δρόμο. Ομως σύμφωνα με νομολογία του Συνταγματικού Συμβουλίου της Γαλλίας, απαγορεύονται οι αστυνομικοί έλεγχοι στον δρόμο με κριτήριο το χρώμα του δέρματος, την ενδυμασία (π.χ. μαντίλα), άλλο στοιχείο της εξωτερικής εμφάνισης ή τη γλώσσα που μιλιέται, διότι δεν συνιστούν κριτήρια αλλοδαπότητας αλλά ενδείξεις ρατσιστικής συμπεριφοράς. Αν όμως στη Γαλλία οι πολίτες μη γαλλικής καταγωγής είναι συνηθισμένο «φαινόμενο», στο αστυνομικό τμήμα της Βάρης οι αστυνομικοί αισθάνονταν αμηχανία και κατάφωρη αδικία από πλευράς νόμου. Το ίδιο και στο τμήμα Αλλοδαπών της Π. Ράλλη. Οπως σημειώνει η κ. Παπαπαντολέων «όταν κρίθηκε η προσφυγή κατά της απέλασης στο τμήμα Αλλοδαπών, μου τηλεφώνησε ο αστυνομικός που θα την εξέταζε και μου είπε: «Είμαι αναγκασμένος να την απορρίψω, διότι δεν έχει νόμιμο τίτλο. Είναι παράνομος. Γι' αυτό να κάνετε άμεσα βήματα. Να προσφύγετε στα διοικητικά δικαστήρια και να του κάνετε αίτηση διαμονής για εξαιρετικούς λόγους, διότι μόνο σε αυτό το καθεστώς μπορεί να υπαχθεί για να νομιμοποιηθεί τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα. Κάντε γρήγορα, διότι έχει σουδανικό διαβατήριο και είναι άμεσα απελάσιμος»»...
Οταν συνελήφθη, η οικογένεια συνειδητοποίησε πως ό,τι αιωρούνταν ως γενική και απομακρυσμένη απειλή επί χρόνια, απέκτησε υπόσταση. Οταν η μητέρα άκουσε ότι «βγήκε απόφαση απέλασης» κατάλαβε ότι θα στέλνονταν όλοι αναγκαστικά σε μια χώρα ξένη για τα παιδιά. Ο μεγαλύτερος θα σταματούσε τις σπουδές στο πανεπιστήμιο, η μικρή θα σταματούσε το σχολείο και το χειρότερο στο Σουδάν δεν θα μπορούσε να αποφύγει την κοινωνική επιταγή της κλειτοριδεκτομής. Για να εξετασθεί το αίτημα άρσης της κράτησης, η μητέρα μάζεψε άμεσα όλα τα έγγραφα που αποδείκνυαν την «ελληνική ιστορία» της οικογένειας: παλιές άδειες παραμονής, απολυτήρια των παιδιών που αποδεικνύουν ότι μετέχουν της ελληνικής Παιδείας κ.ά. Η 15λεπτη συνάντησή της με την πρόεδρο του Δικαστηρίου, ώστε να της παραδώσει τα έγγραφα, υπήρξε καθοριστική. Μίλησαν για τη φορολογική ενημερότητα, τις δυσκολίες, τα παιδιά... Η δικαστής αποφάσισε ότι ο 19χρονος δεν είναι ύποπτος φυγής και ότι «συνάγονται οι άρρηκτοι δεσμοί του με την ελληνική Πολιτεία».
«Επρόκειτο για μια νίκη της λογικής» σχολιάζουν οι δικηγόροι «που καταδεικνύει όχι μόνο τα προβλήματα του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας αλλά και της μεταναστευτικής πολιτικής. Αν η οικογένεια δεν ήταν παράνομη, θα έτρεχαν και οι τέσσερις κάθε δυο χρόνια να ανανεώνουν άδειες παραμονής όπως ήδη κάνουν χιλιάδες αλλοδαποί. Μιλάμε για μια απίστευτη αντιπαραγωγική γραφειοκρατία που εκτρέφει κυκλώματα. Εχετε σκεφθεί πόσοι αστυνομικοί και δικαστές ασχολούνται για κάτι που είναι καθαρός παραλογισμός; Αυτομαστιγωνόμαστε ως κοινωνία».
Φθάνουν το 9,5% του μαθητικού πληθυσμού στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τη σχολική χρονιά 2007-2008 μεταξύ των 1.208.056 μαθητών οι 112.211 ήταν παιδιά αλλοδαπών. Εικάζεται ότι ξεπερνούν το 5% των φοιτητών στα ΑΕΙ. Τα παιδιά της «2ης γενιάς» αυξάνονται. Κι όμως μετά την ενηλικίωσή τους αντιμετωπίζονται σα νεοφερμένοι μετανάστες. «Μέχρι σήμερα δεν έχει δοθεί λύση» σχολιάζει ο νομικός Βασίλης Χρονόπουλος από το διαδικτυακό περιοδικό www.diavatirio.net. «Η ρύθμιση με τους επί μακρόν διαμένοντες (σ.σ. που έγινε το 2007) συνάντησε εμπόδια στην ενημέρωση και στις πραγματικές συνθήκες υπό τις οποίες ζουν τα παιδιά και οι οικογένειές τους». Οχι τυχαία, μόνο πέντε τέτοιες άδειες έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα από το υπουργείο Εσωτερικών. Προϋποθέσεις για να αποκτήσει ένας νέος ή νέα αυτή την ιδιότητα είναι να έχει γεννηθεί εδώ (αποκλείονται όσα παιδιά έχουν έρθει σε μικρή ηλικία), οι γονείς κατά την ενηλικίωση των παιδιών να είναι νόμιμοι και να διαμένουν μόνιμα στην Ελλάδα.Με άλλα λόγια, η μοίρα του ενηλίκου 2ης γενιάς εξαρτάται από την κατάσταση των γονέων του. Επιπλέον, πρέπει να καταβληθεί παράβολο 900 ευρώ - μια ρύθμιση που δεν συνάδει με την ευρωπαϊκή οδηγία που ορίζει ότι η ιδιότητα τού επί μακρόν διαμένοντος δίνεται χωρίς καταβολή παραβόλου.Πρωτοπόρος στην καμπάνια για τη δεύτερη γενιά, ο κ. Χρονόπουλος έχει προσδοκίες από τη νέα κυβέρνηση: «Περιμένουμε βιώσιμη και πραγματική λύση», λέει. «Να μην τίθεται η νομιμότητα των γονέων ως προϋπόθεση για την απόκτηση της ιθαγένειας ή οποιασδήποτε άλλης μόνιμης άδειας παραμονής. Διότι έτσι θα έχουμε πάλι παιδιά που δεν θα μπορούν να απολαύσουν δικαιώματα στη χώρα που γνωρίζουν ως πατρίδα τους. Η πρόταση της ΕΕΔΑ είναι μια καλή βάση για τη συζήτηση που πρέπει να ξεκινήσει. Μεταβατικά, λοιπόν, και μέχρι να ψηφισθεί νέος νόμος για την ιθαγένεια, ας λάβει τουλάχιστον η Πολιτεία μέριμνα ώστε να μην απελαύνεται κανένα παιδί που έχει μεγαλώσει ή γεννηθεί στη χώρα μας».

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

ΠΟΣΑ ΑΚΟΜΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΛΓΗΣΙΑΣ;;

Αναδημοσίευση από "Καθημερινή"
Σε 250.000 εκτιμώνται τα παιδιά (από γονείς μετανάστες ή πρόσφυγες) που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα ή έχουν έρθει εδώ σε πολύ μικρή ηλικία. Μοναδική πατρίδα που γνωρίζουν, η Ελλάδα και μοναδική γλώσσα τα ελληνικά. Κι όμως η ελληνική πολιτεία δεν τα αναγνωρίζει ως πολίτες της χώρας. Αμέσως μετά την ενηλικίωσή τους, εάν δεν βρουν άμεσα εργασία ή δεν γίνουν φοιτητές, μεταβαίνουν σε καθεστώς παρανομίας. Κι αυτή η συνθήκη έχει ως αποτέλεσμα μια σειρά «δυσμορφίες». Τα παραδείγματα είναι ενδεικτικά:
-Στις 11 Σεπτεμβρίου ένας 19χρονος αφρο-Ελληνας συνελήφθη ως παράνομος μετανάστης και από τότε κρατείται στο αστυνομικό τμήμα Βάρης μέχρι να εκδοθεί εναντίον του απόφαση διοικητικής απέλασης. Ενας από τους αστυνομικούς βάρδιας παρατήρησε κάποια στιγμή: «Ξέρεις τι καλά ελληνικά μιλά αυτός; Δεν καταλαβαίνεις ότι δεν είναι από εδώ»... Κι όμως, πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι «είναι από εδώ». Οι γονείς του είχαν έρθει από το Σουδάν τη δεκαετία του 1980 στην Ελλάδα, όπου και γεννήθηκε. Ομως μετά την ολοκλήρωση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δεν ξεκίνησε άμεσα σπουδές ή εργασία. Οπότε αυτομάτως -όπως προβλέπει ο Νόμος- εξέπεσε της νομιμότητας. «Υπάρχουν εκατοντάδες τέτοιες υποθέσεις» σημειώνει η δικηγόρος του, κ. Παπαπαντολέων, και σχολιάζει ότι η έλλειψη νομοθετικής τακτοποίησης της 2ης γενιάς έχει ανοίξει τον δρόμο σε εκατοντάδες συλλήψεις και αποφάσεις απέλασης.
-Το μοναδικό νομιμοποιητικό έγγραφο που διαθέτει ο 25χρονος Μάνος είναι μια κάρτα αιτούντος πολιτικό άσυλο, που απέκτησε περιμένοντας ατελείωτες ώρες κάποιο Σάββατο ξημερώματα έξω από την υποδιεύθυνση αλλοδαπών στην Π. Ράλλη. Εβρεχε, θυμάται, καταρρακτωδώς. Το νερό έφθανε μέχρι τους αστραγάλους, οι αστυνομικοί κτυπούσαν με κλομπ και ζητούσαν από τους αλλοδαπούς να καθίσουν μέσα στις λάσπες. Ο Μάνος διαμαρτυρήθηκε, ο αστυνομικός άρχισε να τον απειλεί, εντυπωσιάστηκε από τα ελληνικά του και φώναξε τον ανώτερό του. Ο Μάνος διηγήθηκε για ποιο λόγο «είναι Ελληνας»: Γεννήθηκε το 1977 στην Ελλάδα από Ιρακινούς νόμιμους μετανάστες. Ο θάνατος του πατέρα λύγισε ψυχικά τη μητέρα, που πήρε το παιδί στα 15 του χρόνια και γύρισαν στο Ιράκ. Από τότε άρχισε η οδύσσεια του νεαρού που κατάφερε να επιστρέψει στην Ελλάδα ύστερα από δύο απόπειρες παράνομης διάβασης του Εβρου. Σε πόσες κάρτες αιτούντος άσυλο αναγράφεται «Χώρα Γέννησης: Ελλάδα»;
-Η 24χρονη, της οποίας οι γονείς είχαν έρθει από την Γκάνα, έχει ολοκληρώσει τις σπουδές της κοινωνικής λειτουργού σε ελληνικό ΑΕΙ. Αδυνατεί να προσληφθεί στην εργασία όπου την έχουν επιλέξει διότι δεν διαθέτει πιστοποιητικό αμοιβαιότητας. Οπως εξηγεί ο νομικός κ. Βασίλης Χρονόπουλος από το www.diavatirio.net, «για κάποια επαγγέλματα που απαιτείται άδεια άσκησης επαγγέλματος, η νομοθεσία ορίζει ότι υπήκοοι τρίτων χωρών έχουν δικαίωμα να τα ασκήσουν μόνο εάν στη χώρα καταγωγής τους δίνεται αντίστοιχο δικαίωμα σε Ελληνες πολίτες. Το σύστημα αμοιβαιότητας είναι θεμιτό για όσους έρχονται να εργασθούν από τρίτη χώρα. Δεν μπορεί, όμως, να αφορά παιδιά 2ης γενιάς. Αν μια χώρα καταγωγής δεν δίνει άδεια εργασίας σε κάποιες επαγγελματικές ειδικότητες, θα στερήσουμε τη δυνατότητα άσκησης επαγγέλματος σε νέους που έχουν σπουδάσει εδώ;».
Ηδη το πλήρες αδιέξοδο βιώνουν όσοι έχουν σπουδάσει εκπαιδευτικοί, αφού ο νόμος τούς στερεί τη δυνατότητα να εργασθούν ακόμη και στην ιδιωτική εκπαίδευση. «Χρειάζεται διερεύνηση και ενδελεχής έρευνα της νομοθεσίας», σημειώνει ο κ. Χρονόπουλος. «Και είναι φυσικό. Η δεύτερη γενιά δεν αφορούσε την ελληνική κοινωνία του 1950. Αφορά όμως αυτήν του 2010».
Μοναδικό ημίμετρο αποτελεί η απόδοση της ιδιότητας του επί μακρόν διαμένοντος μόνο σε όσους έχουν γεννηθεί εδώ, υπό την προϋπόθεση ότι οι γονείς τους διαμένουν μόνιμα στην Ελλάδα. Η υποβολή της σχετικής αίτησης συνοδεύεται από παράβολο 900 ευρώ.

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009

AKOMH ENA ΠΑΙΔΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ

Αναδημοσίευση απο το ηλεκτρονικό περιοδικό www.diavatirio.net
Ένας ακόμη νέος άνθρωπος που γεννήθηκε από μη έλληνες γονείς στην Ελλάδα πριν από 21 χρόνια βρίσκεται στα κρατητήρια του ΑΤ Βάρης. Ο νεαρός συνελήφθη την Πέμπτη σε τυπικό έλεγχο της αστυνομίας μια που λόγω οικογενειακών προβλημάτων δεν είχε καταφέρει να ανανεώσει την άδεια παραμονής του. Έτσι σύμφωνα με το νόμο θα κινηθεί η διαδικασία απέλασης προς την πατρίδα των γονιών του το Σουδάν. Το βάρος του προβλήματος το σηκώνει μόνη της η μητέρα μια που ο πατέρας δεν βρίσκεται κοντά της και αυτή πρέπει να συντηρήσει άλλα δυο παιδιά (που γεννηθηκαν επίσης στην Ελλάδα). Ο μεγαλύτερος γυιος είναι φοιτητής σε πόλη εκτός Αθηνών και η κόρη είναι μαθήτρια λυκείου. Η μητέρα δεν έχει επίσης άδεια παραμονής παρότι ζει 30 χρόνια στην Ελλάδα και βιώνει το αδιέξοδο μια που χωρίς χρήματα νιώθει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα για το παιδί της.(για ευνόητους λόγους δεν δημοσιοποιούμε ακόμα τα στοιχεία της οικογένειας)

Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΠΑΤΡΙΔΑ

Αναδημοσίευση από εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" (07/09/09)
Δεν υπάρχει ίσως πιο ριζικά ρατσιστικό ζήτημα στη μεταναστευτική πολιτική αυτή τη στιγμή στη χώρα μας από τον διαχωρισμό που υφίστανται περισσότερα από 250.000 παιδιά που γεννήθηκαν στην Ελλάδα και αντιμετωπίζονται σαν μετανάστες, επειδή έτυχε οι γονείς τους να είναι μετανάστες. Αν σε αυτόν τον αριθμό προστεθούν και τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά που ήρθαν εδώ σε μικρή ηλικία με τους γονείς τους, αντιλαμβάνεται κανείς τις διαστάσεις που παίρνει αυτός ο αποκλεισμός. Κι ενώ όλα τα κόμματα της Βουλής, πλην των συγκατοίκων στη γνωστή- άγνωστη κυβερνητική πολυκατοικία, συμφωνούν ρητά στο να δοθεί υπηκοότητα σε αυτά τα παιδιά, η μοίρα τους ακόμη και σήμερα -σχεδόν είκοσι χρόνια από τότε που η μετανάστευση απασχόλησε εκ νέου τη σύγχρονη Ελλάδα- παραμένει δέσμια της συνολικής αντιμετώπισης των μεταναστών.
Οσο για το πώς αντιμετωπίζονται οι μετανάστες; «Το υφιστάμενο νομοθετικό και θεσμικό πλαίσιο μεταναστευτικής πολιτικής της χώρας δεν κατορθώνει να εγγυηθεί επαρκή επίπεδα προστασίας των δικαιωμάτων των μεταναστών. Οι μετανάστες υφίστανται παραβιάσεις που πηγάζουν τόσο από την παράλειψη του κράτους να συμμορφωθεί με το διεθνές δίκαιο και τα θεσμικά κείμενα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά κυρίως από την απροθυμία του να εξασφαλίσει την εφαρμογή τους στις πρακτικές των κρατικών οργάνων με τη λειτουργία αποτελεσματικών μηχανισμών ελέγχου και λογοδοσίας. Στην πράξη διαπιστώνονται πολλά ζητήματα προστασίας των δικαιωμάτων και η ζωή των μεταναστών στη συναλλακτική τους σχέση με την ελληνική πολιτεία και τη δημόσια διοίκηση χαρακτηρίζεται ως προβληματική», αναφέρεται στο κείμενο εργασίας «Μεταναστευτική πολιτική και Δημόσια Διοίκηση, μια ανθρωποδικαιωματική προσέγγιση κοινωνικών φορέων και οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, συμπεράσματα έρευνας πεδίου», της Χριστίνας Βαρουξή για το Ινστιτούτο Πολιτικής Κοινωνιολογίας του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών- το οποίο παρεμπιπτόντως η απερχόμενη κυβέρνηση ήθελε να κλείσει μαζί με άλλα ερευνητικά κέντρα.
Καίριες οι επισημάνσεις του κειμένου για να αντιληφθούμε πως η πολιτική ενδεχομένως να καθορίζει και τις κοινωνικές συνισταμένες στην πρόσληψη του μεταναστευτικού, καθώς οικουμενικές αξιες όπως η ισοτιμία, η ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, που ισχύουν εξίσου για όλους, θεωρούνται προνόμια των γηγενών. Ο συσχετισμός της μετανάστευσης με τη δημόσια τάξη και την εθνική ασφάλεια -όπως με το πρόσφατο νομοθετικό τερατούργημα, που αρκεί να κατηγορηθεί για οτιδήποτε οποιοσδήποτε αλλοδαπός για να θεωρηθεί επικίνδυνος και απελάσιμος, κατά παράβαση κάθε έννοιας δικαίου- υπαγορεύει τη «φοβικότητα» απέναντι στην αναγνώριση των δικαιωμάτων του στο επίπεδο του πολιτικού σχεδιασμού και της εκτελεστικής διοίκησης. Το αποτέλεσμα είναι ότι στην Ελλάδα οι μετανάστες δεν έχουν πολιτικά δικαιώματα, έχουν ελάχιστα κοινωνικά δικαιώματα, ενώ τους αναγνωρίζονται οικονομικά δικαιώματα με εξαιρετικά άνισους ορους: είναι χαρακτηριστικό ότι το βάρος της εργοδοτικής εισφοράς έχει πέσει στις πλάτες τους ενώ σε ορισμένα επαγγέλματα (π.χ. οικοδομικά) καλούνταν να έχουν περισσότερα ένσημα από τους Ελληνες συναδέλφους τους. Πολιτικές διακρίσεων που κατατάσσουν τη χωρα μας στις τελευταίες θέσεις σε ζητήματα μεταναστευτικής πολιτικής και νομοθεσίας ανάμεσα σε 28 προηγμένες χώρες, σύμφωνα με τον Δείκτη Πολιτικών Ενταξης των Μεταναστών (ΜΙΡΕΧ 2007).
Μερικά δεδομένα όμως είναι αδήριτα και απλώς αποσιωπώνται: κι αυτά ακριβώς είναι που μιλάνε για την αναγκαιότητα της παρουσίας των μεταναστών και στην Ελλάδα. Για παράδειγμα, χωρίς μεταναστευτικές εισροές ο πληθυσμός της χώρας θα είχε μειωθεί και θα είχε δείξει έντονα σημεία γήρανσης, ενώ μεγάλο μέρος της ελληνικής υπαίθρου θα είχε πληθυσμιακά συρρικνωθεί - αναπόφευκτα γεγονότα που ωστόσο επιβραδύνει η μετανάστευση, όπως ανέδειξε το συνέδριο «Πληθυσμιακές τάσεις και προοπτικές: Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ενωση» που έγινε πριν από λίγο καιρό. Αναλογίζεται κανείς τι σημαίνει αυτό για την απασχόληση αλλά και για τα ασφαλιστικά ταμεία; Αλλά επίσης σε ποιο βαθμό έχουν συνεισφέρει όχι μόνο στην ανανέωση του γηράσκοντος ελληνικού πληθυσμού αλλά και στην ίδια την κοινωνική ανάπτυξη; Χωρίς μετανάστευση η Ελλάδα, η Γερμανία, η Ιταλία και αλλά κράτη-μέλη θα εμφάνιζαν ήδη μείωση του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας, ενώ σύμφωνα με τις εκτιμήσεις οι μεταναστευτικές εισροές μπορούν να απορροφήσουν τουλάχιστον για άλλα δέκα χρονια -μέχρι το 2020- την επίπτωση της δημογραφικής γήρανσης που συνεπάγεται ανυπολόγιστα προβλήματα στην αγορά εργασίας, τις συντάξεις, το σύστημα υγείας. Στο ίδιο συνέδριο αναφέρθηκε ότι η μετανάστευση είχε μια θετική συμβολή στην οικονομική ανάπτυξη, αυξάνοντας το ΑΕΠ κατά 0,3% το διάστημα 2000-2005.
Εξίσου σημαντικό είναι ότι την περίοδο 2004-2007 οι γεννήσεις από αλλοδαπές γυναίκες αποτελούσαν το 17% του συνόλου των 435.700 γεννήσεων, δηλαδή ήταν περίπου 74.000, όταν το ίδιο διάστημα η διαφορά θανάτων και γεννήσεων στη χώρα είχε το οριακό θετικό ισοζύγιο των 12.000 χιλιάδων ανθρώπων: είναι εντελώς προφανές ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα αν εξέλιπαν αυτές οι γέννες από τις αλλοδαπές.
Αυτό ακριβώς αντανακλάται και στο σχολικό πληθυσμό στα δημόσια σχολεία: ο αριθμός των ημεδαπών μαθητών βαίνει μειούμενος χρονιά με τη χρονιά και θα έκλειναν σχολεία αν ο μαθητικός πληθυσμός δεν αναπληρωνόταν από τους αλλοδαπούς μαθητές που σταδιακά αυξάνονται. Ενδεικτικά από τότε που διατηρούνται στοιχεία: τη σχολική χρονιά 2002-2003 οι αλλοδαποί μαθητές ήταν το 6,7% του συνόλου των μαθητών -από τους συνολικά 1.460.464 μαθητές οι 96.899 ήταν παιδιά αλλοδαπών-, ποσοστό που πέρυσι (2007-2008), τελευταία σχολική χρονιά για την οποία υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, έφτασε το 9,29%, δηλαδή στους περίπου 1.208.056 μαθητές οι 112.211 ήταν παιδιά αλλοδαπών. Σημειώνεται ότι το Ινστιτούτο Παιδείας Ομογενών και Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης (ΙΠΟΔΕ) είναι η μοναδική υπηρεσία επιφορτισμένη ανάμεσα σε άλλα με τη συγκέντρωση και επεξεργασία αυτών των δεδομένων και κινδύνευε από την πρόθεση της απερχόμενης κυβέρνησης να συρρικνώσει και να διαλύσει κέντρα ερευνών και ινστιτούτα. Σε ορισμένα σχολεία μάλιστα, όπως είναι στα Ιόνια νησιά, την Αττική, το Νότιο Αιγαίο, την Κρήτη και την Πελοπόννησο, ο αριθμός των αλλοδαπών μαθητών την περσινή σχολική χρονιά ξεπέρασε το 10%.
Συνολικά μέχρι το 2006, τα παιδιά κάτω των 16 ετών αντιστοιχούν στο 18% των αλλοδαπών με άδειες παραμονής, ενώ η ετήσια αύξησή τους το διάστημα μεταξύ 2004-2006 είναι της τάξης του 3,7%, σύμφωνα με τον Μάρτιν Μπάλντουιν Εντουαρτς, συνδιευθυντή στο Μεσογειακό Παρατηρητήριο Μετανάστευσης του Παντείου. Ο ίδιος υπολογίζει σε περίπου 250.000 τα παιδιά των αλλοδαπών που έχουν γεννηθεί στη χώρα μας. Πώς προκύπτει αυτός ο αριθμός; Η απογραφή καταγράφει 120.000 μη Ελληνες κατοίκους που ζούσαν το 2001 στη χώρα και είχαν γεννηθεί εδώ. Συνυπολογίζοντας τις γεννήσεις αλλοδαπών με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν από το 2004 και μετά, η εκτίμησή του είναι ότι από το 2001 μέχρι το 2008 προστέθηκαν περίπου 120-130.000 παιδιά αλλοδαπών. Οταν λοιπόν μόνο τα παιδιά που γεννήθηκαν σε τούτη τη χώρα φτάνουν τις 250.000, με τον αριθμό τους συνεχώς να μεγαλώνει, αριθμός που αυξάνεται δραματικά αν προστεθούν σε αυτόν και τα παιδιά των αλλοδαπών που άρχισαν να έρχονται εδώ μικρά πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια, τότε η ισχύουσα νομοθεσία που τους επιτρέπει να πάρουν άδεια πενταετούς παραμονής όταν ενηλικιωθούν, αφού καταβάλουν παράβολο 900 ευρώ, εφόσον και οι δύο γονείς τους μένουν νόμιμα στη χώρα και αποκλειστικά αν έχουν γεννηθεί εδώ, φαντάζει αναχρονιστική και κακόγουστη: άλλωστε αυτό προβλέπει οδηγία της Ε.Ε. για όσους μετανάστες έχουν πενταετή νόμιμη παραμονή σε μια χώρα-μέλος της και μάλιστα χωρίς απαγορευτικές προϋποθέσεις. Δεν είναι λοιπόν μόνο το ότι ο Ελληνας νομοθέτης διαχωρίζει ακόμη και αδέρφια που άλλο ήρθε εδώ μικρό και άλλο γεννήθηκε με αυτή τη ρύθμιση ή παιδιά που οι γονείς τους δεν ζουν πια στη χώρα μας, ούτε ότι τους κουτσουρεύει ακόμη και τα δικαιώματα των μεταναστών που τους αποδίδει, αλλά κυρίως ότι με το να μην τους αναγνωρίζει ως ισότιμους πολίτες τους καταδικάζει σε μια εσαεί ανισότητα. Και δεν γνωρίζουμε τίποτα καλό που να έχει προκύψει από μια μαζική αδικία...

ΧΩΡΙΣ ΕΓΓΡΑΦΑ, ΧΩΡΙΣ ΟΝΕΙΡΑ

Αναδημοσίευση από εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" (07/09/09)
«Η κατάσταση είναι αποκαρδιωτική για τόσες χιλιάδες παιδιά και τις οικογένειές τους. Πώς μπορείς να κάνεις όνειρα και σχέδια για τη ζωή σου όταν δεν έχεις τα βασικά έγγραφα με τα οποία μπορείς να ζεις σε μια χώρα; Απλώς σοκαρίστηκα όταν πληροφορήθηκα ότι αυτά τα παιδιά όταν γεννιούνται δεν παίρνουν ούτε πιστοποιητικό γέννησης. Και σκέφτηκα ότι αυτή είναι μια πάρα πολύ ακατανόητη ιστορία που θα είχε ενδιαφέρον για το αγγλόφωνο κοινό». Η Πέγκυ Γιακουμέλος μάς μιλά για το πώς αποφάσισε να κάνει πέρυσι ένα ραδιοφωνικό ντοκιμαντέρ για τα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται και μεγαλώνουν εδώ χωρίς τα δικαιώματα που θα είχαν σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, αφού το ελληνικό κράτος τα αντιμετωπίζει όπως και τους γονείς τους, σαν να είναι και τα ίδια μετανάστες, και σε καμία περίπτωση ως πολίτες. Μάλιστα η δουλειά της με τίτλο «Στα γρανάζια της γραφειοκρατίας» πήρε παγκόσμια διάκριση: ήρθε δεύτερο στην κατηγορία του στα φετινά βραβεία που απονεμήθηκαν στα ραδιοφωνικά ντοκιμαντέρ, στο φεστιβάλ της Νέας Υόρκης.
Πληροφορήθηκε το θέμα από το διαδικτυακό ημερολόγιο ενός φίλου της δημοσιογράφου, συγκέντρωσε δεδομένα από σχετικές ιστοσελίδες και έτσι κανόνισε τις συναντήσεις της για συνεντεύξεις με μερικά από τα παιδιά. Στο ντοκιμαντέρ γεγονός περιγράφει μέσα από προσωπικές ιστορίες το πόσο τραυματικό είναι και πόσο δύσκολη κάνει την καθημερινή ζωή τους ο αγώνας που έχουν να δώσουν από υπηρεσία σε υπηρεσία και από γραφείο σε γραφείο για να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα νομιμοποιητικά έγγραφα και να καταφέρουν να αποκτήσουν άδειες παραμονής. Και δεν είναι μόνο τα έξοδα και το ψυχικό κόστος που όλη αυτή η γραφειοκρατική ταλαιπωρία συνεπάγεται, αλλά και το γεγονός ότι αποτελεί και έναν θεσμικό αποκλεισμό που τους περιορίζει τις φιλοδοξίες τους και τους κόβει τα φτερά: επειδή δεν μπορούν να πάνε στο εξωτερικό είτε για σπουδές ή για να εκφράσουν τη δημιουργικότητά τους καθώς μερικοί από αυτούς τους νέους είναι αρκετά ταλαντούχοι και δεν μπορούν να ταξιδέψουν και συνεπώς δεν μπορούν να αποδεχτούν προσκλήσεις για να δώσουν συναυλίες ή παραστάσεις εκτός Ελλάδας.
Οσο για την αποδοχή που είχε το ντοκιμαντέρ της; «Οι άνθρωποι αγνοούσαν ότι μπορεί να γίνεται κάτι τέτοιο και κυρίως ξαφνιάστηκαν». Γεννημένη στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας από Ελληνες γονείς, η Πέγκυ δεν μπορούσε να καταλάβει πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Βλέπετε, η ίδια πήρε αυτομάτως την υπηκοότητα όταν γεννήθηκε «γιατί την είχαν οι γονείς μου που είχαν πάει εκεί μετανάστες γύρω στα πέντε με έξι χρόνια πριν γεννηθώ». Εδώ και μερικά χρόνια είναι ραδιοφωνική παραγωγός στο αγγλόφωνο πρόγραμμα του SBS Radio της Αυστραλίας, που είναι «μοναδικό στον κόσμο αφού εκπέμπει ραδιοφωνικά σε 68 γλώσσες...».
Η Πηγούλα, όπως είναι το όνομά της στα ελληνικά -λεπτομέρεια που αποκαλύφθηκε όταν μας έδωσε την ηλεκτρονική της διεύθυνση-, νιώθει και λίγο Ελληνίδα αλλά περισσότερο Αυστραλή «γιατί εκεί διαμορφώθηκε η προσωπικότητά μου και δεν μπορώ να εξαπατώ τον εαυτό μου ότι είμαι Ελληνίδα». Και μετά το ρεπορτάζ που έκανε για το ντοκιμαντέρ, έχασε και την ξενοιασιά που είχε όταν επισκέπτεται την Ελλάδα για διακοπές: «Μακάρι να μην τα γνώριζα αυτά γιατί δεν μπορώ να πάψω να σκέφτομαι τι περνάνε αυτοί οι άνθρωποι. Πολλές ιστορίες κρύβουν ένα δράμα. Και δεν μπορώ να μη σκέφτομαι τον ρόλο που έχει η τύχη στη ζωή όλων μας για πράγματα που πριν θεωρούσα αυτονόητα: όπως το ρόλο που παίζει το πού έχεις γεννηθεί για το αν θα έχεις την ευκαιρία να κάνεις σχέδια για τη ζωή σου. Επειδή εγώ από τύχη γεννήθηκα στην Αυστραλία, έχω υπηκοότητα και μπορώ να κάνω σχέδια, να προγραμματίζω πράγματα, να ονειρεύομαι και να ταξιδεύω, ενώ αυτοί δεν μπορούν. Και αυτό που το κάνει ακόμη χειρότερο είναι ότι είναι άδικο κάτι τέτοιο γιατί αυτά τα παιδιά έχουν ικανότητες και ταλέντα και δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες. Ακόμα και ο τρόπος που ονειρεύονται είναι διαφορετικός, γιατί είναι διαφορετικό να ξέρεις ότι ζεις κάπου που είσαι αποδεκτός και μπορείς να ζήσεις και να κάνεις σχέδια και είναι τραυματικό να ξέρεις ότι δεν μπορείς ούτε αυτή τη στοιχειώδη κανονικότητα να έχεις». Την έχει εντυπωσιάσει η εγκαρτέρησή τους: «Δεν κατηγορούν τον εαυτόν τους γιατί ξέρουν ότι δεν φταίνε οι ίδιοι, ωστόσο προσπαθούν σκληρά και δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό». Κι ενώ τη σοκάρει απίστευτα το ότι η ίδια μπορεί να σκέφτεται και να κάνει ό,τι θέλει, «το ότι ζω σε εντελώς διαφορετικό κόσμο και αυτό είναι από απλή τύχη», δεν μπορεί να μη σχολιάσει: «Τι θα γίνει στο μέλλον με αυτά τα παιδιά; Ως πότε θα αποτελούν μια κατώτερη τάξη; Πότε θα αποκτήσουν δικαιώματα; Δεν γίνεται να συνεχιστεί έτσι αυτή η κατάσταση. Στο κάτω κάτω πρόκειται για μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που ολοένα θα πληθαίνουν...». Και ποιος να της απαντήσει;

Ο% ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ - 100% ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Η Καμπάνια «0% ρατσισμός – 100% αλληλεγγύη» συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία του Συντονιστικού Αντιρατσιστικών και Μεταναστευτικών Οργανώσεων. Απευθύνεται σε κοινωνικούς φορείς, ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, συνδικαλιστές, σε κάθε πολίτη, εργαζόμενο και νέο άνθρωπο που αισθάνεται την ανάγκη να υψώσει τη φωνή του απέναντι στην ξενοφοβία και τα ρατσιστικά μέτρα της Κυβέρνησης σε βάρος των μεταναστών και των προσφύγων. Όπλο μας είναι η αλληλεγγύη ελλήνων και μεταναστών για την από κοινού υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας. Στόχος μας η συγκρότηση ενός ισχυρού μετώπου ελλήνων και μεταναστών για μια κοινωνία με 0% ρατσισμό και 100% αλληλεγγύη!
Ακολουθούν οι πρώτες υπογραφές συμμετοχής φορέων στην Καμπάνια:
• Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών, Ένωση Φιλιππινέζων Μεταναστών «KASAPI», Κοινότητα Μπαγκλαντεσιανών Ελλάδας, Πολιτιστικό Κέντρο Κουρδιστάν, Σύλλογος “ACTION CONGO”, Σύλλογος Μαροκινής Κοινότηταw Ελλάδας, Υπερπόντια Πακιστανική Συμμαχία, Ένωση Παλαιστινίων Εργαζομένων, Σύλλογος Μαροκινών Σαχαριάν, Κέντρο Αγωνιστικής και Πολιτιστικής Συνεργασίας των λαών Τουρκίας – Κουρδιστάν (ΚΑΠΑ)
• Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό», Νεολαία ενάντια στο Ρατσισμό στην Ευρώπη (YRE)
• Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, Κέντρο πληροφόρησης και τεκμηρίωσης για το ρατσισμό «ΑΝΤΙΓΟΝΗ», Ελληνικό τμήμα ENAR
Οι πρώτες πρωτοβουλίες της Καμπάνιας «0% ρατσισμός – 100% αλληλεγγύη» θα είναι:
1. Η συμμετοχή μας στις κινητοποιήσεις των συνδικάτων ενόψει της ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη στις 4, 5 και 6 Σεπτεμβρίου. Με συνέντευξη Τύπου (4/9), συγκρότηση μεταναστευτικού – αντιρατσιστικού μπλοκ στη διαδήλωση των συνδικάτων (5/9) και Πανελλαδική Σύσκεψη Αντιρατσιστικού Συντονισμού (6/9).
2. Η προετοιμασία και διεξαγωγή «Διεθνούς Συνόδου των Κινημάτων ενάντια στο ρατσισμό, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μεταναστών και των προσφύγων» στην Αθήνα από τις 2 ως τις 5 Νοεμβρίου. Με παράλληλη διοργάνωση διαδήλωσης και αντιρατσιστικών δράσεων. Για να ακουστεί πιο δυνατά η φωνή των μεταναστών και των προσφύγων.
Η Διεθνής Σύνοδος των Κινημάτων θα διεξαχθεί τις ίδιες ημέρες που θα γίνεται στην Αθήνα το Κυβερνητικό «Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Μετανάστευση και την Ανάπτυξη». Ένας θεσμός με στόχο τη «διαχείριση της μετανάστευσης» σε βάρος των ανθρώπων και προς όφελος των κερδών και των επιχειρήσεων.
Ακολουθεί η Διακήρυξη της Καμπάνιας:
Όλοι και όλες εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, αναλαμβάνουμε πρωτοβουλία ενάντια στην ρατσιστική επίθεση που αντιμετωπίζουν μετανάστες και πρόσφυγες, με ή χωρίς χαρτιά. Για να χτιστεί ένα κοινό μέτωπο πάλης Ελλήνων εργαζομένων, νεολαίας και κοινωνίας, με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.
Καταγγέλλουμε τα ρατσιστικά μέτρα της κυβέρνησης και δηλώνουμε πως θα αντισταθούμε στην ποινικοποίηση της μετανάστευσης και της προσφυγιάς, την ενίσχυση της καταστολής και την υιοθέτηση της ατζέντας της ακροδεξιάς.
Τασσόμαστε ενάντια στον θεσμικό ρατσισμό, αλλά και στις ρατσιστικές επιθέσεις και την «φασιστική» γκετοποίηση περιοχών της Αθήνας και της χώρας. Με όπλο μας:• την πλατιά ενημέρωση της ελληνικής κοινωνίας, και την κατάρριψη των ψεμάτων, των λαϊκιστικών και αντι-επιστημονικών θέσεων της ρατσιστικής προπαγάνδας,
• την ενεργή συμμετοχή και στήριξη του αντιρατσιστικού μετώπου από το μαθητικό και το φοιτητικό κίνημα, νεολαιίστικες οργανώσεις, συνδικάτα, κοινωνικούς φορείς, αυτό-διοικητικά σχήματα, τοπικές κινήσεις, κινηματικές ενώσεις, πολιτικά κόμματα και τις οργανώσεις, κάθε προοδευτικό άνθρωπο και συλλογικότητα.
Τα μέτρα της κυβέρνησης:
1. Μαζικές συλλήψεις των χωρίς χαρτιά. 2. Αύξηση της κράτησης των χωρίς χαρτιά έως και 18 μήνες. 3. Ίδρυση νέων χώρων κράτησης, στην πραγματικότητα πρόκειται για στρατόπεδα συγκέντρωσης! 4. Πρόσληψη νέων συνοριοφυλάκων. 5. Μαζικές απελάσεις με ειδικές πτήσεις τσάρτερ. 6. Πίεση προς την Ε.Ε. –μαζί με άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου– για ενίσχυση της FRONTEX (Ευρωπαϊκή Δύναμη Φύλαξης Συνόρων) και δραστική αύξηση των κονδυλίων για τα νέα στρατόπεδα και τις μαζικές απελάσεις. 7. Αλλαγή του τελευταίου μεταναστευτικού νόμου (Ν.3386/2005), έτσι ώστε υποψήφιοι για απέλαση να είναι και όσοι νόμιμοι μετανάστες έχουν ποινική δίωξη για αδίκημα που τιμωρείται με φυλάκιση 3 μηνών! Δηλ. ακόμα και για ασήμαντα πλημμελήματα κάποιος θα αντιμετωπίζει απέλαση!
Η ακροδεξιά απειλή:
Σε μια σειρά περιοχές, πάνω στο έδαφος της πραγματικής ανασφάλειας που προκαλεί η κρίση και η ανεργία, αλλά και η χρόνια υποβάθμιση όλων των μορφών της καθημερινής ζωής -με κρατική ευθύνη - η ακροδεξιά (σε όλες τις εκδοχές της) επιχειρεί να αναπτύξει την επιρροή της. Υλοποιεί «εκκαθαριστικές» επιχειρήσεις απέναντι σε μετανάστες-πρόσφυγες με την ανοχή ή την ανοικτή συνεργασία της ΕΛ.ΑΣ.
Ποιοι κερδίζουν από τον ρατσισμό;
-Η κυβέρνηση, που προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή από τις αντεργατικές, αντιλαϊκές και αντιδημοκρατικές πολιτικές της.
-Οι Εργοδότες που πατώντας στον φόβο, την ανασφάλεια, και τις διαχωριστικές γραμμές, αυξάνουν την εκμετάλλευση και συμπιέζουν τους μισθούς, και απορυθμίζουν τις εργασιακές σχέσεις για όλους.
-Οι Αυθεντικοί εκπρόσωποι των «καθαρών κοινωνιών» του ΛΑΟΣ και της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Τα αυξημένα ποσοστά τους στις πρόσφατες ευρωεκλογές, λειτουργούν ως συναγερμός.
-Τα διάφορα εγκληματικά κυκλώματα.
Δύο δρόμοι μπροστά μας:
Την προσφυγιά και την μετανάστευση δεν την διαλέγει κανείς. Την επιβάλουν οι πολιτικές των πολέμων, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, της καταλήστευσης του 3ου κόσμου, της περιβαλλοντικής καταστροφής.
Τον φόβο και την ανασφάλεια μεγάλων κομματιών της ελληνικής κοινωνίας δεν τα διάλεξε κανείς. Τα επέβαλαν οι πολιτικές της κυβέρνησης, της φτώχειας, της ανεργίας, των ιδιωτικοποιήσεων, της εγκατάλειψης της δημόσιας υγείας, παιδείας, κατοικίας και του περιβάλλοντος.
Απέναντί σ' αυτά τα φαινόμενα υπάρχουν δύο δρόμοι. Αυτός της αποδοχής της ρατσιστικής πολιτικής, της ανοχής των ρατσιστικών επιθέσεων και της φασιστικής απειλής. Ή εκείνος της ανατροπής των σχεδίων τους!Όλοι και όλες εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο διαλέγουμε τον δεύτερο δρόμο!
Γι’ αυτό παλεύουμε για:
1. Να σταματήσουν τώρα οι «σκούπες» και οι απελάσεις. Να μην περάσει η αυξημένη κράτηση και η ποινικοποίηση της μετανάστευσης και της προσφυγιάς.
2. Ξενώνες υποδοχής και όχι στρατόπεδα συγκέντρωσης. Με όλες τις προβλέψεις για τις στοιχειώδες ανάγκες (υγεία, γλώσσα, νομική αρωγή κ.λ.π.). Με ειδικούς χώρους, για ανήλικους και υπέργηρους, γυναίκες και θύματα βασανιστηρίων. Ελευθερία εισόδου και ελέγχου των συνθηκών σ’ αυτούς τους χώρους. Να αξιοποιηθούν σε αυτή την κατεύθυνση δημόσια κτίρια που είναι αναξιοποίητα.
3. Μαζικές κοινωνικές δαπάνες (παιδεία, υγεία, περιβάλλον, πολιτισμός) για να ξαναγίνουν οι πόλεις μας και οι γειτονιές μας ανθρώπινες για όλους μας. Εξασφάλιση πόρων από την μείωση των εξοπλιστικών δαπανών και την φορολογία στον πλούτο.
4. Να χτυπηθούν τα κυκλώματα του εγκλήματος και όχι τα θύματα του. Να χτυπηθεί το κύκλωμα της πορνείας με παροχή ανθρωπιστικής άδειας παραμονής στα θύματα του. Να χτυπηθούν τα κυκλώματα στέγης που στοιβάζουν ανθρώπους μαζί με ποντίκια με απαλλοτρίωση των ακινήτων τους. Χτύπημα του κυκλώματος των ναρκωτικών.
5. Καμιά ανοχή στην φασιστική βία, την κοινή δράση αστυνομίας και φασιστών. Κοινωνικός έλεγχος των διασυνδέσεων τους. Πάλη για την κοινωνική απομόνωση των επικίνδυνων ιδεών τους. Ασπίδα αλληλεγγύης στα θύματα τους. Φτάνει πια με την ατιμωρησία για ρατσιστικά εγκλήματα και επιθέσεις από όπου κι αν προέρχονται.
6. Χαρτιά στους μετανάστες που δεν έχουν με νέα διαδικασία νομιμοποίησης.
7. Τέρμα στο έγκλημα του λιγότερο από 1% παροχής ασύλου στην Ελλάδα. Να φύγει από τα χέρια της αστυνομίας η διαδικασία του ασύλου. Ειδική πρόνοια για τις ευαίσθητες ομάδες (ανήλικοι κ.λ.π.).
8. Ίσα δικαιώματα στους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Υπηκοότητα στα παιδιά τους που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν εδώ.
9. Διαγραφή των χρεών του 3ου κόσμου. Όχι στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους στρατούς κατοχής. Τα κονδύλια για την FRONTEX, την καταστολή και τις νέες φυλακές, να δοθούν για κοινωνικές δαπάνες και την ένταξη των προσφύγων και μεταναστών. Οικονομική βοήθεια και τεχνογνωσία στον 3ο κόσμο για να αναπτυχθεί. Τέρμα στις πολιτικές υπερεκμετάλλευσης και εξόντωσης των φτωχών χωρών.
10. Κοινό αγώνα στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Ενωτικές πρωτοβουλίες ενημέρωσης και δράσης ενάντια στο ρατσισμό και την εγκληματική δράση φασιστικών συμμοριών.

ΑΝΕΒΗΚΑΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Μαζί και με μετανάστες απο την πρώτη γενιά συμμετείχαμε κι εμείς στην πορεία της ΔΕΘ στην Θεσσαλονίκη και φέτος.
Σημειώσαμε την παρουσία κι άλλων μεταναστών και με δικά τους μπλοκ. Καθώς και την ύπαρξη πανό της εκστρατείας που ξεκινάει με αφορμή το παγκόσμιο κυβερνητικό φόρουμ για την μετανάστευση υπό τον τίτλο "0% ρατσισμός - 100% αλληλεγγύη".

ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ 16ου ΚΑΜΠΙΝΓΚ

Δες άρθρο απολογισμού στο www.yregreece.blogspot.com
Kατά τα άλλη πάμε για καλύτερα του χρόνου.

Τρίτη 19 Μαΐου 2009

16ο ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΚΑΜΠΙΝΓΚ YRE

Σε ένα από τα ωραιότερα ελληνικά νησιά – την Κέρκυρα – θα γίνει φέτος το 16ο κάμπινγκ της ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ – YRE.
Και συγκεκριμένα στους Καρουσάδες, στο ομώνυμο κάμπινγκ στη Βόρεια Κέρκυρα, με τις μαγευτικές παραλίες (Σιδάρι, Αχαράβη), τα πανέμορφα χωριά του Παντοκράτορα και το πολύ πράσινο.
* Πάνω από 20 συζητήσεις για όλα τα γούστα και τα ενδιαφέροντα.
* Καθημερινές προβολές ταινιών και ντοκιμαντέρ.
* Αυτοσχέδια live στο κάμπινγκ και στην παραλία.
* Πάρτι στο μπαρ του κάμπινγκ, στο Σιδάρι και στην πόλη της Κέρκυρας.
* Παιχνίδια, βραδιά καραόκε και σπορ. Εκδρομές στο νησί αλλά και στα κοντινά μικρά νησιά Οθωνούς, Ερεικούσα, Μαθράκι.
* Συναυλίες και θεατρικά δρώμενα από τους συμμετέχοντες στο κάμπινγκ
* Διαμονή σε ένα καταπράσινο κάμπινγκ αποκλειστικά κλεισμένο για την YRE με αυτοδιαχειριζόμενο μπαρ και πολύ φτηνές τιμές.
Τι άλλο να ζητήσει κανείς; Μέσα σε μια περίοδο που σημαδεύεται από τη διεθνή οικονομική κρίση, τους αγώνες που ξεσπούν σε όλο τον κόσμο, την πρόσφατη εξέγερση της νεολαίας στην Ελλάδα, το κάμπινγκ της YRE αποτελεί ένα σημείο συνάντησης για εκατοντάδες φίλους και φίλες από όλη την Ελλάδα, την Κύπρο και την Ευρώπη.

ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ
(γίνονται στο χώρο του κάμπινγκ με ελεύθερη συμμετοχή)

ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ
Ελληνική υπηκοότητα για τα παιδιά των μεταναστών - Η εκστρατεία της ΥRΕ
Δράση νεοφασιστών στην Ευρώπη & την Ελλάδα
Κρίση και μετανάστευση – πρόσφυγες στην Ελλάδα

GREEN ATTACK – μέτωπο για το περιβάλλον
Κλιματικές αλλαγές
Οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας
Τοπικά κινήματα πόλης: Ελαιώνας / Υμηττός και αυτοκινητόδρομοι / Σέιχ Σου

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ
Η κρίση σήμερα. Το κράχ του 1929. Συγκρίσεις.
20 χρόνια από την κατάρρευση του σταλινισμού
Οι θεωρίες του Δαρβίνου 150 χρόνια από την ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ

ΝΕΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ - ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Συνθήκες εργασίας και ο αγώνας για την δημιουργία πρωτοβάθμιων σωματείων
Κωνσταντίνα Κούνεβα: γυναίκα, μετανάστρια, συνδικαλίστρια
Εξάρτηση και ψυχότροπες ουσίες

ΠΑΙΔΕΙΑ
Πάλη για μια πραγματικά ελεύθερη πρόσβαση σε ΑΕΙ-ΤΕΙ
Μαθητικές παρελάσεις: σε τι εξυπηρετούν;

ΚΙΝΗΜΑΤΑ
Η εξέγερση του Δεκέμβρη –Συμπεράσματα και προοπτικές
Κύπρος – εξέγερση των νέων – η κίνηση πολιτών «alert»

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ
Οικονομική κρίση – ποια η απάντηση – αγώνες και συνείδηση – τι αριστερά θέλουμε
Η αντικαπιταλιστική αριστερά στην Ελλάδα και την Ευρώπη
ΟΜΙΛΗΤΕΣ/ ΤΡΙΑ:
- Marco Verrugio – μέλος της K.E. της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης Ιταλίας και της αντιπολιτευτικής τάσης Controcorrente
- Virginie Pregny - στέλεχος του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος (ΝΑΚ) Γαλλίας
- Martin Davies- συνδικαλιστής, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών Βρετανίας και στέλεχος του Σοσιαλιστικού Κόμματος
- Εκπρόσωποι οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς στην Ελλάδα και του “2ου Κύματος” στον ΣΥΡΙΖΑ

ΚΟΣΤΟΣ (ανά άτομο):
135 ευρώ από Αθήνα
125 ευρώ από Θεσ/νίκη-Βόλο-Λάρισα
Στην τιμή αυτή περιλαμβάνονται:
-Διαμονή για 9 βράδια στο κάμπινγκ (με δική σου σκηνή). Η μεταφορά από το λιμάνι στο κάμπινγκ και αντίστροφα κατά την άφιξη και την αναχώρηση
-Μεταφορά (με επιστροφή)
1. Από Αθήνα: Με λεωφορείο για Πάτρα και με πλοίο από Πάτρα για Κέρκυρα
2. Από Θεσ/νίκη-Βόλο-Λάρισα: Με λεωφορείο μέσω νέας Εγνατίας για Ηγουμενίτσα. Πλοίο Ηγουμενίτσα-Κέρκυρα.
-Για όσους έρθουν μόνοι τους η τιμή είναι 6.5 ευρώ το άτομο ανά ημέρα + 20 ευρώ η κάρτα συμμετοχής στο κάμπινγκ
Με την κάρτα συμμετοχής υπάρχει έκπτωση 15% στο εστιατόριο του κάμπινγκ καθώς και εκπτώσεις 20% σε ταβέρνες και μπαρ της περιοχής καθώς και στην πόλη της Κέρκυρας
Για όσους θέλουν να κλείσουν δωμάτια που βρίσκονται κοντά στο κάμπινγκ πρέπει να το κάνουν εγκαίρως
ΤΡΟΠΟΙ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΘΕΣΕΩΝ
(για όλες ή λιγότερες μέρες)
Στα κεντρικά γραφεία και στους τοπικούς υπεύθυνους της YRE
Με κατάθεση στον τραπεζικό λογαριασμό στην ALPHA BANK 298-002101 074960
ΠΡΟΣΟΧΗ: αφού κάνετε την κατάθεση μας ειδοποιείτε τηλεφωνικά και στέλνετε την απόδειξη με φαξ στο 210 2283077

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ – ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
ΑΘΗΝΑ: 210 2283018-19 & 6976436302
ΘΕΣ/ΝΙΚΗ: 2310540432 & 6932714175
ΒΟΛΟΣ: : Γιάννος: 6944421153
ΛΑΡΙΣΑ: Βασίλης: 6945805773
ΚΑΡΔΙΤΣΑ: Κώστας: 6978421659
ΚΕΡΚΥΡΑ: Ιάκωβος: 6976040070
ΞΑΝΘΗ: Μαρία: 6978776881
ΣΑΜΟΣ: Βασίλης: 6939762792
ΦΛΩΡΙΝΑ: Φλώρα: 6979238389
ΚΥΠΡΟΣ: Αθηνά: 99190164
e-mail: yregreece@hotmail.com