Από άρθρο για τα προβλήματα της δεύτερης γενιάς μεταναστών, ΤΑ ΝΕΑ, 26/05/2008.
«Όταν έκλεισα τα 18, κατέθεσα τα χαρτιά μου για πολιτογράφηση και το πρώτο που με ρώτησαν είναι αν ξέρω ελληνικά. Η πρώτη μου αίτηση ήταν αρνητική, όπως συμβαίνει σχεδόν με όλους. Απογοητεύτηκα... Θα ήθελα να σπουδάσω εδώ και να μπορέσω μια μέρα να εκπροσωπήσω την Ελλάδα στο εξωτερικό, αλλά υπό τις παρούσες συνθήκες το μόνο που μου απομένει είναι να φύγω. Η Ελλάδα είναι η πατρίδα μου, όμως δεν μου δείχνει ότι με υπολογίζει...». Η οικογένειά του 20χρονου Παύλου Σεντεγκέια ήρθε στη χώρα μας πριν από 45 χρόνια από την Ουγκάντα. Ο ίδιος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα, φοίτησε σε ελληνικά σχολεία και σήμερα είναι φοιτητής του Τμήματος Ψυχολογίας του Πάντειου Πανεπιστημίου. Δεν έχει, όπως λέει, γνωρίσει άλλη πατρίδα από την Ελλάδα, ωστόσο το ελληνικό κράτος δεν του δίνει την ελληνική υπηκοότητα. "Όταν ήμουν δέκα χρόνων με συνέλαβαν και με πήγαν στο Τμήμα επειδή δεν είχα μαζί μου την οικογενειακή βεβαίωση ότι είμαι νόμιμα στη χώρα. Έχω περάσει πολλές μέρες στο κρατητήριο αναμένοντας το “σήμα” ότι είμαι νόμιμος. Αυτή η κατάσταση κάποτε σε κάνει να αγανακτείς και να απογοητεύεσαι», λέει στα «ΝΕΑ» ο Παύλος, ο οποίος, όπως δηλώνει, έχει πάρει ήδη τις αποφάσεις του και τον Σεπτέμβριο θα φύγει από την Ελλάδα, προκειμένου να ακολουθήσει σπουδές Εγκληματολογίας σε βρετανικό πανεπιστήμιο. «Αν κάποτε με ρωτήσουν πώς είναι η Ελλάδα, θα απαντήσω πως είναι “όμορφη χώρα, αλλά δεν φέρεται καλά στα παιδιά της”»...
Ο ράπερ Jerome, κατά κόσμον Γεράσιμος Καλούτα, η καταγωγή του οποίου είναι από τη Νιγηρία, έχει κάνει την αγανάκτησή του τραγούδι με τίτλο «Αυτά που ζω». «Η νομοθεσία αναφέρει ότι για να γίνει κάποιος Έλληνας πολίτης πρέπει να υπάρχουν δεσμοί αίματος. Με αυτή τη λογική, είναι σαν να μου λένε πως δεν θα γίνω Έλληνας ποτέ, παρ΄ όλο που γεννήθηκα εδώ και οι δικοί μου ζουν νόμιμα και εκπληρώνουν όλες τις υποχρεώσεις τους εδώ και 30 χρόνια. Είναι εντελώς υποκριτικό. Ο Έλληνας έχει υπάρξει μετανάστης και δεν μπορεί να έχει τέτοια αντιμετώπιση. Πολύς κόσμος είτε δεν γνωρίζει το πρόβλημα είτε δεν μπορεί να φανταστεί ότι υπάρχει. Σε επίπεδο ανθρώπων αλλάζουν τα πράγματα, αλλά στην πολιτική χειροτερεύουν"...
